Ed Nijpels was tussen 1982 en 1986 de politiek leider van de VVD. Hij was fractievoorzitter van de liberalen in de Tweede Kamer. De VVD was tevens regeringspartij.
Nijpels en zijn rechterhand Albert-Jan Evenhuis maakten er een gewoonte van via de media allerlei plannen de wereld in te sturen waarvan ze wisten, of konden weten, dat die er bij het kabinet niet doorheen zou komen.
Dit fenomeen werd bestempeld als de ‘nederlagenstrategie’.
Vorige week behandelde de gemeenteraad de Cultuurvisie: het nieuwe cultuurbeleid van wethouder Marcel Belt. Dat nieuwe beleid moet zonder een cent extra vorm krijgen. Tot groot leedwezen van de culturele sector en de oppositiepartijen in de gemeenteraad.
Het CDA diende bij het beraad een voorstel in 200.000 euro die de wethouder besteedt aan het aantrekken van een ‘cultuurmakelaar’ – een soort oliemannetje – die de sector beter moet laten draaien, niet aan die functionaris uit te geven. Het bedrag moest daarentegen in de sector zelf besteed worden.
Belt, de coalitiepartijen VVD, GBLV, D66, GroenLinks, PvdA en ChristenUnie wezen het CDA-idee af. Die partij stemde vervolgens vóór de Cultuurvisie. Om enkele dagen later een persbericht de wereld in te zenden met als kop: ‘Investeer meer in cultuur!’
In hetzelfde gemeenteraadsdebat kwam het nieuwe minimabeleid aan de orde van wethouder Philip van Veller. Ook hier komt er geen cent bij. Verbetering van de ene regeling wordt bekostigd door verschraling van de andere.
De oppositie, PvdA, GroenLinks en SP, stelden voor het budget wél te verhogen zodat de regelingen op peil konden blijven en er ook meer inwoners gebruik van zouden kunnen gaan maken. In het debat werd het prijskaartje daarvan op 1,3 miljoen euro geschat. De gemeente besteedt jaarlijks 38 miljoen euro aan het ‘armoede’ beleid.
Het voorstel werd afgewezen door de wethouder, die steun kreeg van de coalitiepartijen en het CDA. En zie daar. Meer dan een week later komen PvdA en GroenLinks met een persbericht. De kop: ‘PvdA en GroenLinks strijden voor een ruimhartig armoedebeleid’.
Ed Nijpels en zijn strategie revisited. Alleen nu op lokaal niveau door CDA, PvdA en GroenLinks. Voor de goede orde: in 1986 werden Ed Nijpels en zijn VVD door de kiezers bij de Tweede Kamerverkiezing keihard afgestraft. Men verloor negen zetels en Ed Nijpels stapte, na een revolte binnen zijn eigen fractie, op.
Nederlagenstrategie; toch niet zo’n goed plan. Of, anders gezegd, de kiezers zijn minder argeloos dan de partijen denken.
Nog even terug naar de Cultuurvisie. Meneer Belt vond het nodig om de dag na het debat met een taart bij zijn ambtenaren te verschijnen. Trots dat de visie was vastgesteld, zoals hij via Linkedin, met een big smile, meldde. Naast hem twee ambtenaren die de visie niet eens schreven. Want dat moest een op verzoek van Belt extern ingehuurde kracht, doen.