De gemeente geeft aan dat ze de hoeveelheid restafval per inwoner met 5% per jaar wil verminderen en onderzoekt een systeem van tarificatie per kilo (Diftar), maar tegelijkertijd verwijdert zij de ondergrondse PMD‑containers bij hoogbouw, een beslissing die niet alleen in tegenspraak is met dat doel, maar het actief saboteert.
Volgens gegevens van Avalex en van de gemeente zelf produceren de inwoners momenteel ongeveer 218 kilo restafval per persoon per jaar, ver verwijderd van het gemeentelijke doel van 100 kilo. Het weghalen van inzamelpunten voor PMD zal veel bewoners dwingen hun PMD-afval in de restafvalcontainer te deponeren, waardoor de hoeveelheid restafval per persoon flink zal toenemen.
Maar het probleem is niet alleen kilo’s, maar ook gewoonten en vertrouwen. Als in de toekomst geprobeerd wordt het werkelijke doel om de hoeveelheid restafval te verlagen weer op te pakken, kan iemand die nu correct recycleert, wanneer hij gedwongen wordt daarmee te stoppen, de gewoonte mogelijk niet terugkrijgen door de frustratie over de constante veranderingen en de inconsistentie van het beleid. Men kan niet langdurige inspanning van de bevolking vragen zonder een duidelijk en stabiel strategisch doel op lange termijn te hebben.
Bovendien mag PMD niet vermengd worden met de organische fractie (GFT), omdat kruisvervuiling nascheiding onmogelijk maakt: organisch materiaal bederft de kwaliteit van PMD en maakt het onherstelbaar. In wijken zoals Park Veursehout, waar binnen een straal van 1 km geen ondergrondse GFT‑containers zijn, is de praktische consequentie dat het organische afval vermengd raakt met PMD in dezelfde container; in die gevallen is nascheiding niet meer haalbaar, omdat het materiaal niet correct kan worden gerecycled.
Dit alles roept vragen op over de werkelijke prioriteiten van het gemeentebestuur. Het wekt de indruk dat het ware doel niet milieutechnisch is maar budgettair. De genomen maatregelen en beslissingen lijken meer gericht op het besparen op de dienstverlening dan op het bevorderen van effectief recyclen; ze worden gepresenteerd als milieuzorg, maar in de praktijk brengen ze burgers ertoe meer te betalen en minder mogelijkheden te hebben om te recyclen.
(Antonio G. Muriana)
