Wethouder Astrid van Eekelen zegt de strijd tegen de windmolen aan de Haagse Westvlietweg, op het terrein van CEVA onder de rook van de Zeeheldenwijk, voort. Tenminste, dat beweert ze in de gemeenteraad.
Het feit dat B&W niet in beroep gaan tegen een door Rijkswaterstaat voor de molen afgegeven vergunning, mag niet uitgelegd worden als een staken van die strijd.
In de gemeenteraad toonde de liberale politica zich hoopvol. ‘Misschien kan hij wel worden verplaatst’, aldus Van Eekelen.
Laten we haar meteen uit de droom helpen. De molen kan niet verplaatst worden omdat Den Haag geen windmolens wil elders op hun grondgebied en de provincie er ook geen toestemming voor geeft. Dit nog los van een jarenlange vergunningsprocedure die nodig zijn zou voor plaatsing elders, als daar al toe besloten zou worden.
De molen die er nu staat heeft een onherroepelijke vergunning. Om het ding weg te krijgen is de medewerking nodig van de eigenaar: De Wolff Nederland Windenergie (WNW).
Die ziet daar echter geen been in. WNW heeft de gemeente Den Haag zelfs geweigerd inzicht te geven in de financiën van de molen. Onder meer vanwege concurrentieoverwegingen. Voor het WNW dwingen ziet Den Haag geen juridische grond.
Uit openbare bronnen valt echter te halen dat de bouw van de molen 5 tot 5,5 miljoen euro heeft gekost. Dat bedrag zal WNW dus in elk geval terug willen krijgen.
Nu heeft de windmolen een levensduur van 15 tot 20 jaar. Over die periode krijgt WNW subsidie van de rijksoverheid, per kilowattuur opgewekte stroom. Dat geld wil de onderneming vast ook terugkrijgen als men de molen moet afbreken.
Tel daarbij op de winst die WNW zou behalen middels de verkoop van opgewekte stroom met de Haagse molen. En dat over een periode van 15 tot 20 jaar.
WNW deed er zes jaar over voordat men een definitief ‘ja’ van de Raad van State kreeg voor de bouw van de Haagse molen. Die periode kostte geld, vooral uitgaven aan juristen die het bedrijf bij stonden. Die kosten zal WNW terug eisen als de molen weg moet.
De bank waar WNW het geld leende voor de molenbouw zal een claim neerleggen als de lening ineens helemaal wordt afbetaald omdat de molen er niet meer is. Dan mist de bank rente-inkomsten.
Grondeigenaar CEVA zal geld willen zien voor huuropbrengsten die men misloopt als de molen verdwijnt. En voor het gemis aan goedkope stroom, opgewekt door diezelfde molen.
Alles bijeen zou de rekening zo maar op kunnen lopen tot boven de tien miljoen euro. De gemeente Den Haag heeft binnen de begroting geen reservering voor dat bedrag opgenomen. Waarom ook? Van Den Haag mag de molen blijven.
Dus komt de rekening naar Leidschendam-Voorburg. Ook hier geen reservering in de begroting. En die komt er ook niet gezien de financiële problemen die de gemeente toch al heeft.
Kortom: verplaatsing dan wel afbouw zijn helemaal geen reële opties. En dat weet mevrouw Van Eekelen ook. Haar uitspraken hebben dan ook veel overeenstemming met een windzak. Die term staat niet alleen voor een zak vol lucht naar ook voor iemand die aan grootspraak doet.
