Er was eens een gemeente in geldnood. Alleen deed men zelf alsof dat niet zo was. Dus werd besloten langs een weg 20 gezonde bomen te gaan kappen.
En zo gebeurde. Op een meter boven de grond werden de stammen afgezaagd en het hout afgevoerd. Tot grote verbazing en woede van de omwonenden.
Kort daarop besloot de gemeente dat het fietspad dat er ook lag, nieuw plaveisel moest krijgen. Dus werden de mooie grijze tegels vervangen door nieuwe rode.
Toegegeven, en lagen wat spleten tussen de oude tegels maar dat was ook best op te lossen geweest door een herbestrating. Daarvoor hoefde het hele fietspad niet vernieuwd te worden.
Klus geklaard? Nee, want de oude stronken moesten nog weg. Een grote grijper rukte de restanten uit de grond. Inclusief stoepranden, een groot deel van de groenstrook waarin de bomen stonden, en randen en tegels van het net aangelegde fietspad.
Geen nood, ook dat alles werd weer hersteld. Oeps, vergeten dat er nieuwe bomen in de grond moesten. Dus maar weer graven. Ten koste van de net ingezaaide en geëgaliseerde groenstrook. Jammer maar helaas. Dat knappen we daarna dan wel weer op.
Zo gezegd, zo gedaan. Totdat besloten werd dat de flats die langs deze straat staan, geïsoleerd moesten worden. Steigerbouwers rukten aan. Inclusief bouwkranen en tientallen busjes van bouwbedrijven.
Als ‘parkeerterrein’ werd, met gemeentelijke toestemming, het nieuwe fietspad gebruikt; als werkterrein de stoep, de groenstrook en de ruimte langs de stoeprand. Na enkele maanden was de klus geklaard en vertrok iedereen weer. Op naar de volgende klus.
Ter plekke is de groenstrook verrampeneerd, het fietspad lijkt wel een wasbord door alle groeven van de autobanden die er op reden en stonden, kent weer spleten en is het en der verzakt, net als de stoep. De tegelpaden door de groenstrook zijn her en der verdwenen, de strook zelf ziet eruit als een terrein voor rallycross.
De dader(s) liggen uiteraard op het kerkhof. Maar geen nood, de gemeente knapt het allemaal wel weer op. Geen geld? Wie zegt dat?
Wellicht zou een beetje planning en coördinatie binnen het gemeentelijk apparaat kunnen helpen. Hoefden de gemeentelijke diensten niet alles vijf of zes keer ‘over te doen’. En kon de wethouder van financiën zijn rode cijfers iets minder rood maken. Nu is er alleen maar sprake van weggegooid geld.
Wedden dat de stoep op korte termijn open gaat voor het vervangen van kabels en leidingen?
(P.S.: bovenstaande is geen fictie maar realiteit in Leidschendam-Voorburg. Locatie: Mgr. van Steelaan tussen Aart van der Leeuwkade en Koningin Julianalaan, oostkant).
