Het was zo’n leuk idee: instellingen en individuen nomineren voor de Cultuurprijs Leidschendam-Voorburg. Om een bijzondere prestatie of langdurige inzet te eren. Een feestje! Voor de cultuursector. Hartstikke leuk.

Helaas. Al deze gelukzaligheid werd bruut werd verstoord omdat bekend werd dat meerdere genomineerden in de categorie ‘Individu’ op zichzelf hadden gestemd. En niet door heel schattig en knullig drie keer op jezelf klikken.

Niet door op een zaterdagavond in een jolige bui met een biertje op, samen met de buurman zes stemmen op jezelf uit te brengen. Lekker ondeugend.

Niets van dat al. Dit werd goed aangepakt. Veel, heel veel stemmen. Op jezelf. Professioneel aangepakt met stembots. Betaald en al.

Wát zei u? Stembots? Jazeker, softwareprogramma’s in Oezbekistan of Guatemala (of andere soortgelijke oorden) die je tegen betaling een tsunami aan stemmen bezorgen.

Er zijn dus illegale stemmen uitgebracht op mensen die genomineerd waren in de categorie Individu. En die stemmen zijn ‘gekocht’. Door genomineerden zelf.

Er zijn blijkbaar mensen die het héél belangrijk vinden om zo’n prijs te winnen. Om zichzelf boven het maaiveld uit te kopen. Zodat ze als een gebraden haan, borst vooruit door ons dorp kunnen paraderen als ‘winnaar’ van een prijsje. Wat een innemende actie.

Deze hele toestand is gelukkig aan het licht gekomen en de uitreiking van de prijs is komen te vervallen. Hartstikke fijn ook voor de genomineerden die geen kwaad in de zin hadden. Hartstikke fijn ook voor de cultuursector. Staan we er weer goed op.

En ondertussen gaan we in ons mooie dorp fijn verder met tegen elkaar zeggen dat we graag ‘samen willen werken’. Omdat we elkaar zo waarderen en graag met elkaar verder willen. Omdat we elkaar zo waarderen. Omdat we elkaar zo belangrijk vinden.

En mórgen gaan we daar weer mee beginnen, met die waardering, met dat respect. En samenwerking. Reken maar. Samenwerken. Beloofd! Morgen weer! Tot de volgende verkiezing natuurlijk. Wat een intense treurigheid.

Verzoek: wilt u mij nooit meer nomineren?

(Rogier Helwig, directeur Theater Ludens)