Damlaan 37 in Leidschendam is een gemeentelijk monument. Dat betekent dat het pand gemeentelijk belang heeft.
De gemeente kent sinds 2004 een zogenoemde Monumentenverordening. Daarin staat onder andere dat de eigenaar verplicht is het pand ‘in goede staat te houden’.
Voor Damlaan 37 is onlangs een omgevingsvergunning aangevraagd. ‘Voor het wijzigen van een monument’, aldus de gemeentelijke mededeling.
Dat zegt dus niets. De vraag om de onderliggende stukken werd door de gemeente beantwoord met de toezending van een aantal foto’s van de achtergevel.
Daarop waren onder andere totaal verrotte raamkozijnen te zien. Maar er was toch een plicht voor de eigenaar om het pand in goede staat te houden?
Behalve om het wijzigen van de kozijnen in de achtergevel gaat het om het plaatsen van zonnepanelen op het dak, maar dat terzijde.
Terug naar de verordening. Daaruit blijkt dat de gebruiker (eigenaar of huurder) het pand zodanig moet gebruiken dat het niet ontsierd wordt, of in gevaar wordt gebracht.
Wie zich daar niet aan houdt riskeert een boete. Gemeentelijke opsporingsambtenaren moeten hier actief worden. Zij mogen zelfs tegen de zin van de gebruiker het pand binnen treden.
Dat alles is bij Damlaan 37 kennelijk niet gebeurd. Als de gemeente over de toestand van de achtergevel wordt bevraagd luidt het antwoord dat het ‘lastig’ is de achtergevel te controleren.
Met andere woorden: als de voorgevel er maar netjes uitziet is het in orde. Zo wordt het gemeentelijke monumentenbeleid dus een lachertje. Een Potemkin-dorp vol nepgevels die alleen de indruk moeten wekken dat alles prima in orde is.
En dan te bedenken dat de eigenaar voor zijn opknapbeurt ook nog eens 3000 tot 5000 euro gemeentelijke subsidie kan krijgen. Want het is een monument weet u wel.
(naam inzender bij redactie bekend)
