De vestiging van de bibliotheek aan het Fluitpolderplein gaat dicht. Dat zijn de gemeente en Bibliotheek aan de Vliet overeen gekomen.
Redenen: bezoekersaantal loopt terug; rottigheid die met name jongere bezoekers binnen (boven) uithalen; hoge huur, het ID-college wil de ruimte graag zelf gaan gebruiken, bezuinigingen. Lijkt logisch. Maar wat is het alternatief?
B&W en de gemeenteraad willen in elk stadsdeel minstens één bibliotheek. Dat betekent dus dat er een nieuwe plek in Leidschendam gevonden moet worden. Alle vingers wijzen daarbij naar het Damcentrum.
Een bibliotheekvestiging daar zou mensen naar het Leidschendamse centrum lokken. Mensen die dan ook meteen de omliggende winkels gaan aandoen, zo is de gedachte tenminste. De loop komt in het gebied; er ontstaat reuring.
Dezelfde redenering lag ooit ook ten grondslag aan de komst van een servicecentrum van de gemeente, later omgedoopt tot informatiepunt, in de Voorburgse Herenstraat. De realiteit was een geheel andere. De inwoners die er kwamen – een handjevol per dag – gingen uitsluitend naar het centrum/punt om daar hun ‘ding’ te doen.
Niks geen loop of reuring. Alleen maar extra kosten. Dus ging het centrum/punt na enige jaren weer dicht.
Een bibliotheek in het Damcentrum vergt een gebouw dat daar geschikt voor is. Liefst een pand van de gemeente. Maar zo’n gebouw is er niet. Het pand van de lokale omroep is te klein; de oude kerk waar het Veur Theater is huist ‘past’ niet. Bovendien wil de gemeente het theater behouden.
Een leegstaande winkel zou kunnen maar daar wordt een commerciële huur voor gevraagd. Een last die de bibliotheek niet kan dragen.
Resteert Koningin Julianaweg 44; het oude pand van de Jeugdsoos. Is van de gemeente maar die wil er eigenlijk een gezondheidscentrum in hebben inclusief sociale zorgwoningen.
Los van het pand is er het gebied zelf. Vrijwel onbereikbaar per auto, dat is algemeen bekend. Parkeren? Een ramp. Per fiets is er te komen maar erg veilig is dat niet. Openbaar vervoer? Afwezig.
Publiek voor de bibliotheek zit er ook niet in het Damcentrum. Dat is geen dichtbevolkt deel van de gemeente zoals de wijken rond het Fluitpolderplein dat wel zijn. Daar huizen ook veel kinderen. De toekomstige ‘klanten’ van de bibliotheek.
Kortom: het Damcentrum is eigenlijk volkomen ongeschikt als vestigingsplaats voor een bibliotheek. Tenzij het een dependance wordt; een veredelde mini-bieb die dan ook maar een paar uur per dag open is.
De gemeente is wettelijk verplicht een fatsoenlijke bibliotheek in stand te houden. Ook in Leidschendam. Ooit verhuisde de bibliotheek naar het ID-college vanuit een pand direct aan de overkant. Een optrek van de gemeente die sindsdien leeg staat. En dus geld kost.
Wat is er dan logischer om de bibliotheek terug te brengen naar de oude plek? Iedereen geholpen. Is bovendien kleiner dan de huidige plek, en overzichtelijker (alles op één vloer).
En in het Damcentrum kan die mini-bieb (‘satelliet’ in politiek jargon) dan altijd nog. Extra voordeel (ook financieel): de bedachte nieuwe satellieten in Prinsenhof en De Heuvel zijn overbodig. De bieb blijft immers aan het Fluitpolderplein.
