Uiterlijk blijft de Voorburgse beeldhouwer Frans Kokshoorn er kalm onder. Van binnen kookt hij echter van woede. ,,Ik ben er zo kwaad over. Mijn nekharen gaan nu we er over praten weer recht overeind staan.’’

Zijn gram betreft de gemeente; de overheid die hem dwong te betalen voor een stuk grond dat reeds van hem was. En dat alles in het kader van het zogenoemde project snippergroen waarbij de gemeente grond van burgers claimt die men, volgens de gemeente, onrechtmatig aan hun erf heeft toegevoegd.

,,Ik woonde in de Kerkstraat 51. Ik heb dat pand in 1978 gekocht. Volgens de koopakte met alle bijbehorende gronden. Plots kreeg ik, net als andere bewoners van dat stuk Kerkstraat, een brief van de gemeente dat ik onrechtmatig gemeentegrond in mijn bezit had. Het ging om dertien vierkante meter tuin aan de straatkant.’’

,,Ik wist van niets. Bij de koopakte zat ook een plattegrond met, gearceerd, mijn eigendom. Daar staat niets bij van gemeentegrond. Ik kocht het pand nota bene van de gemeente. Ik ben dus brieven gaan schrijven maar de gemeente schreef terug dat zij zich beriepen op gegevens van het kadaster. Maar ja, hoe geloofwaardig is dat?’’

,,Ik heb een advocate in de arm genomen. Uiteindelijk kwam er ook een advocaat van de gemeente bij. Die zei gewoon ‘het klopt niet. Het moet zó. Er is geen enkel bewijs dat ik me onrechtmatig iets zou hebben toegeëigend. Maar ja, je wordt gewoon voor het blok gezet.’’

,,De gemeente hanteerde ook ineens een heel ander kadastraal nummer dan in mijn koopakte staat. Van die akte en het feit dat ik alle grond al had gekocht in 1978 begrepen ze niets, zeiden ze.’’

Een extra complicatie vormde het feit dat Frans Kokshoorn het pand wilde verkopen om achter zijn atelier aan de Kerkstraat 33A te gaan wonen. Die verkoop werd gefrustreerd door het gesteggel rond de 13 vierkante meter tuin die de gemeente claimde.

,,De rest van de bewoners van de Kerkstraat beriep zich op verjaring. Daar hadden ze succes mee omdat er een hek rond de grond stond en de gemeente dus geen vrije toegang meer had tot het terrein. Bij mij stond er een heg dus was die toegang wel mogelijk’’, verklaart Frans Kokshoorn het feit dat verjaring in zijn geval niet opging.

Om de verkoop van zijn woning door te laten gaan kocht de beeldhouwer de grond, die eigenlijk al van hem was, uiteindelijk onder protest nog een keer van de gemeente. Inclusief administratieve lasten was hij er ongeveer 1500 euro aan kwijt.

Inmiddels zit Frans Kokshoorn in Kerkstraat 33B maar het geval blijft aan hem knagen. Zijn advocate bereidt inmiddels een rechtszaak tegen de gemeente voor. ,,Het gaat erom hoe de gemeente met burgers omgaat. Daar ben ik zo pissig over. Ik heb de grond weliswaar gekocht maar ik ben het er gewoon niet mee eens. Eigenlijk ben ik gewoon ontzettend boos.’’