Dik drie uur praten over een zaak waarover je het al vanaf de eerste gesproken woorden eens bent; dat presteren alleen politici. In dit geval de fractieleiders van de zeven partijen met zetels in de gemeenteraad.

Onderwerp van gesprek: de coronacrisis en de maatregelen die B&W willen nemen om lokale inwoners, ondernemers, organisaties, instellingen en verenigen zo goed mogelijk door die crisis heen te helpen. Zodanig dat er zo min mogelijk kopje onder gaan.

Vooralsnog is daar vijf miljoen euro voor uitgetrokken, een bedrag dat in de loop der tijd meer kan worden. En waarschijnlijk zal worden want nu gaat het alleen om een eerste schatting gebaseerd op vier weken crisis die begon met elkaar geen hand meer geven.

De fractieleiders hadden zelf om het beraad gevraagd. Vreemd, aangezien B&W op de klompen hadden kunnen en moeten aanvullen dat de gemeenteraad – ook al vergaderde die formeel niet – over zo’n onderwerp zou willen beraadslagen. Op welke manier dan ook.

In een verder verlaten raadszaal zaten de fractieleiders keurig uit elkaar, elk met twee stoelen tussenruimte, in het halfrond. Gerangschikt naar de omvang van hun fracties. Met een eigen koffiekan, suiker en melk. Naast de voorzitter geen griffier maar wel een fles handgel. Achter de tafel van B&W wethouder Jan-Willem Rouwendal links, burgemeester Klaas Tigelaar rechts.

Geen ambtenaren, geen publiek, geen overige raadsleden. Wel een ‘bode’ die met plastic handschoenen het spreekgestoelte reinigde na een wisseling van de wacht daar. Voor de verandering exclusief voorbehouden aan burgemeester en wethouder. Degenen die er achter dienden plaats te nemen, liepen via een voorgeschreven route heen en terug.

Spannend werd het niet. Algemene steun voor B&W met als ondertoon ‘doe wat er moet gebeuren ook al kost het nog meer geld’. Slechts af en toe een opflakkering. Op het moment bijvoorbeeld dat Kees Verschoor (ChristenUnie-SGP) de activiteiten van B&W vergeleek met het ‘redden van mensen’, zoals Jezus dat ook deed. En dat vond hij wel een mooie gedachte.

Attentie was er ook toen Jeroen van Rossum de crisis aangreep om een pleidooi te houden tegen het ongebreidelde kapitalisme, de globalisering en het willen produceren tegen al maar lagere prijzen. Dat alles had de crisis (mede) veroorzaakt.

O ja, een enkele aanwezige fractieleider constateerde zelfs dat de normaliter toch wel aanwezige wrijvingen tussen coalitie en oppositie en nu niet waren. Met dank aan de coronacrisis. Heeft die ook nog een positief effect op de lokale politiek.

Voor het overige was het een bizar debat dat ook makkelijk binnen de anderhalf uur die ervoor waren uitgetrokken afgerond had kunnen worden. Nu had het iets van ‘praten om te praten’ waarbij alle sprekers toch wel wisten dat deze crisis en de gevolgen ervan de lokale politiek ver te boven gaan. Zo ook alle aanwezigen in de raadszaal.