Het wonen in een sociale huurwoning voelt voor mij een beetje als Russisch roulette. Ondanks dat ik met mijn inkomen midden in de doelgroep voor mijn sociale huurwoning val, is het steeds de vraag of ik mijn huis kwijt ga raken of niet. Ik heb geen schulden en leef zuinig, dus daar ligt het niet aan.
Ieder jaar in mei haalt de woningbouw door middel van een brief met daarin de huurverhoging de trekker over. Als ik het bedrag lees dan weet ik of er een kogel in de loop zat of niet. Geen fijn gevoel kan ik u vertellen. Er word van alles gedaan om de huurverhogingen te beteugelen. Helaas leidt dit alleen tot tijdelijke afspraken. Tussen woningbouwverenigingen en de gemeente bijvoorbeeld. Het tijdelijke karakter van deze afspraken en de onverminderde strijd in de politieke arena tussen voor en tegenstanders van steeds hogere huurverhogingen, voeden mijn onzekerheid. Helt het kwartje naar links of naar rechts?
Er is nu bijvoorbeeld een overeenkomst tussen woningbouwverenigingen en de gemeente LV waarin staat dat de huren gemiddeld met niet meer dan de inflatie mogen stijgen. De inflatie is in 2020 2,6%. Maar de minister geeft toestemming om de huur met maar liefst 5.1 % te laten stijgen.
5,1 % is in mijn geval 33 euro, en 2,6 % is 17 euro per maand. De huurverhoging is hoe dan ook fors.
Als mijn verhuurder zich aan de afspraken met de gemeente houdt ben ik daar uiteraard blij mee, al is 17 euro huurverhoging ook een uitdaging voor mijn portemonnee. Maar die afspraken lopen maar tot 2021. Wie weet wat er daarna gebeurt?
Nu zijn er mensen die vinden dat onzekerheid nou eenmaal bij het leven hoort, maar dat vind ik te kort door de bocht. Continue onzekerheid over het wel of niet kunnen betalen van de huur vreet aan een mens. Zeker in tijden van woningnood. Huizen met een lagere huur zijn er eigenlijk niet, of niet beschikbaar. De dreigende mogelijkheid van uit huis zetting zou helemaal niet moeten bestaan voor brave huurders van sociale huurwoningen die altijd op tijd betalen en zuinig leven.
Helaas laten woningbouwverenigingen en overheden deze mogelijkheid toch bestaan. En daarmee spelen zij een naar spelletje Russisch roulette met veel huurders van sociale huurwoningen, zo voelt dat althans.
(Naam inzender bij redactie bekend)
