Naar de jaren 80. De vorige keer had ik het al een over de keren dat er in theater de Tobbe jaarlijks een aantal data voor jazzoptredens werden gereserveerd, die door de toenmalige verantwoordelijke programmeur Arie van Breda niet altijd werden ingevuld. Kan me nog wel de door hem ingevulde optredens herinneren van gitarist Jimmy Raney en een andere keer samen met zijn zoon Doug (zie foto). Verdere bezetting kan ik me helaas niet meer herinneren.
In die jaren bezocht ik als vrijwillig medewerker regelmatig vergaderingen van het stichtingsbestuur, waarin ik liet weten het jammer te vinden dat er regelmatig jazzoptredens niet doorgingen. Kwam met het voorstel de jazzprogrammering op een andere manier in te vullen. Voor het toenmalige budget van fl. 9000,00 op jaarbasis zag ik wel mogelijkheden wekelijks jazz te kunnen organiseren. Kwam regelmatig in met name café de Sport en Theater Pepijn die met succes wekelijks jazz organiseerden en noemde dat als voorbeeld. In de Sport als jazzcafé en Pepijn in het theaterzaaltje met tafeltjes, waarop een drankje was toegestaan. In de Tobbe kon dat allebei. Er was een café en er was een theaterzaal. Daarnaast was de voormalige badmeesters kamer van het zwembad bij de foyer getrokken zodat er meer ruimte ontstond om in het café ook jazz neer te zetten.
Het bestuur zou mijn voorstel in beraad nemen. Inmiddels was de maandagavond, de avond dat de big band van Rob Madna repeteerde, vrijgekomen. Kwam wat later Erik Stotijn tegen. Hij was pianist en zakelijk leider van de Big Band Voorschoten en hij zocht voor zijn orkest een nieuwe repetitieruimte. Bestuur ging al snel akkoord. Op de maandag stond het theater toch leeg. Die afspraak was dus snel gemaakt. Dacht dat zij vanaf 1983 elke maandagavond in de Tobbe te gast waren met ondergetekende als bartender. In datzelfde jaar op 8 juli 1983 stonden zij op het podium van de Toneelzaal tijdens het North Sea Jazz Festival. Omdat de band verder geen affiniteit meer had met Voorschoten werd de naam gewijzigd in de West Coast Big Band. Onder die naam hebben zij meer dan 25 jaar gebruik gemaakt van het theater.
Intussen was het bestuur ook akkoord gegaan met mijn voorstel wekelijks jazz te programmeren. Dat tot groot ongenoegen van Arie van Breda. Hij werd wel met alle respect bedankt voor zijn inspanningen. Heb hem zeker 15 jaar later nog eens kunnen verwelkomen tijdens een optreden van trompettist Benny Bailey. In de notulen van de vergadering waarin dat besluit werd genomen, staat het volgende vermeld: Er bestaat bij het jazzpubliek steeds meer behoefte aan een wat minder formele sfeer. Jazz past daarom goed in het café. Luisterend met een glaasje wijn of bier in je hand en de mogelijkheid een sigaretje te roken. De verwachting was ook dat daardoor de omzet uit de horeca een behoorlijke stijging zou laten zien. Kan beamen dat zij dat goed hadden gezien. Er werd ook een piano neergezet en het jazzcafé was geboren. Die piano was geen lang leven beschoren en niet veel later werd Hans Haenen van de plaatselijke muziekhandel bereid gevonden een piano te leveren indien dat nodig was. Brengen en de volgende dag weer halen. Een paar flesjes de Koninck waren zijn deel. Prima deal, maar hij was dan ook jazzliefhebber en zijn naam werd bij de aankondiging genoemd als pianoleverancier. Nog altijd dankbaar daarvoor. Die witte piano stond op een gegeven moment vol met handtekeningen in stift van hen die erop hadden gespeeld.
Het Tobbe jazzcafé was dus geboren en in oktober 1984 werd er op de woensdagavond mee gestart. 21.30 tot 00.00 uur met vaak een uitloop van zowel de muziek als aan de bar. Geen kassa, geen entreegeld maar bij binnenkomst werd er bij de eerste bestelling aan de bar fl. 2,50 muziektoeslag in rekening gebracht. Mede door de aandacht die Voorburger Lex Dalen Gilhuys aan dit nieuwe initiatief besteedde in de Haagsche Courant en een stukje in de Voorburgse Courant van Noortje van Poppel vonden al snel gemiddeld zo’n 30 tot 40 gasten de weg naar de Tobbe. Kan me niet herinneren dat er in Voorburg in die tijd nog op andere plaatsen jazzoptredens plaatsvonden. Over het wel en wee van het Tobbe jazzcafé vertel ik een volgende aflevering. (Paul Beijerling)
