Plaatselijke politici. Ik volg ze niet echt. Meestal flets, weinig opvallend en inhoudsloos. Uitzonderingen bevestigen de regel.

Kort voor 17 maart las ik de column van GroenLinks-voorman, Jeroen van Rossum, op Vlietnieuws. Hij plaatse een oproep om vooral een stem voor het klimaat uit te brengen. Als het niet zou lukken om op zijn partij te stemmen dan had Jeroen ook nog D66, de Partij voor de Dieren en de PvdA in de aanbieding.

Mijn complimenten gaan naar Jeroen, want de kiezers hebben zijn oproep gehoord. Massaal brachten de klimaat weifelaars hun stem uit op D66 en Sigrid Kaag. Die partij kent innige relaties met werkgeversorganisaties als VNO en NCW. Clubs waarvan ik mij niet kan herinneren dat zij voor aan stonden bij het nemen van milieumaatregelen of het terugdringen van de CO2-uitstoot. Ik zag ze nimmer bij klimaatmarsen. Jeroen van Rossum is daarmee over zijn rechter schouder gaan kijken.

Jeroen had er beter aan gedaan om over zijn linker schouder te kijken. Dan had hij Lilian Marijnissen zien staan met aan haar zijde de FNV en Milieudefensie. Niet toevallig de trekkers van het laatste klimaatalarm.

Maar nee, Jeroen verscheurde de GroenLinks-poster, daarop toch stond meer Lilian. Hij verruilde haar voor Esther Ouwehand. Met succes, dat wel! Want de Dierenpartij won een zetel. Ouwehand loopt nu als een dolle stier door de Nederlandse polder op zoek naar elke tweede koe. Die moeten van haar naar de slachtbank. Want de veestapel moet worden gehalveerd. In dat opzicht gaat dierenwelzijn haar gemakkelijk af. Daar kan geen vegetarische slager tegen op.

Maar de PvdA mocht ook van Jeroen. Dat is niet zo goed gelukt. De partij bleef hangen bij het dramatische verlies van 2017. In twee opzichten is het Jeroen wel gelukt de linkse samenwerking vorm en inhoud te geven. Hij halveerde zijn eigen partij. Het werd niet meer Jesse maar minder Jesse.

Met zijn misplaatste oproep om PvdA te stemmen is Jeroen mede verantwoordelijk voor het feit dat de SP haar positie als grootste op links is kwijtgeraakt. Maar dat vindt Jeroen niet zo erg. Het gaat hem om het klimaat. Zelfs als dat voor GroenLinks het ondernemers klimaat is. Daarmee steekt GroenLinks de dikke middelvinger op naar alle jongeren van de klimaatmarsen.

Hoe dat kan? GroenLinks is aan het klimaatvirus gaan leiden. Tegen dat virus is nog geen vaccin. Dat is jammer. Maar als het komt dan zet ik graag de eerste prik. Bij Jeroen van Rossum.

(Piet de Ruiter, SP-activist en oud-lid Tweede Kamer)