Na een carrière van een paar jaar als advocaat reisde hij meer dan 20 jaar de wereld rond in het kader van zijn werk op het gebied van de financiering en leasing van commerciële verkeersvliegtuigen. In die periode was hij, tussen de reizen door, al wel betrokken bij de lokale gemeenschap als oprichter en voorzitter van de Stichting Buren (voedselbank), voorzitter van de oudervereniging van de St Maartenschool en op vele fronten bij hockeyvereniging Cartouche, laatstelijk nog als voorzitter van de Businessclub.
Inmiddels reist Leo Vermeulen alleen nog maar voor ‘fun’ met zijn gezin en heeft zijn commerciële activiteiten sinds een paar jaar op Nederland gericht. Zo is hij lokaal actief in het Huygenskwartier en richt hij zich nu op de verlevendiging daarvan middels de vestiging van een nieuw grand café / restaurant. Tijd voor een nadere toelichting op dit initiatief en kennismaking met de man daar achter.
Voor de realisatie van het grand café / restaurant worden Herenstraat 66 en 68 samengevoegd. Hoe moet ik me dat voorstellen?
De twee panden worden op een paar plaatsen met elkaar verbonden door middel van doorgangen in de scheidingsmuur. Het is niet zo dat er één grote ruimte ontstaat. In nummer 68 komt straks een laagdrempelige eet- en drinkgelegenheid. Het best vergelijkbaar met een eetcafé. Daghappen voor een prijs waar je bijna niet tegenop kunt koken maar ook populaire gerechten als een satéschotel of hamburger. Overdag kun je er terecht voor koffie, lunch en borrel. Wie na het diner nog even wil blijven hangen of ’s avonds nog even een drankje wil gaan drinken is daar vanzelfsprekend ook van harte welkom. Op nummer 66 is het restaurant gepland. A la carte dineren, een menu of alleen een hoofdgerecht dat komt uit de achterin nummer 66 geplande open keuken. Doordat delen van het restaurant zullen kunnen worden afgescheiden, bestaat ook de mogelijkheid om met een groep apart te dineren of vergaderen.
Heeft het grand café / restaurant al een naam?
Zeker! ‘De Heeren van Huygens’ is de naam waaronder dit initiatief een begrip moet worden. Gevestigd aan het plein in de Herenstraat en in het hart van het Huygenskwartier ligt die naam voor de hand. Maar de keuze voor die naam betekent meer. Het onderstreept nog eens de inzet om met dit project en de daarmee gepaard gaande investeringen de aantrekkingskracht van het oude centrum te vergroten. Ook benadrukken we met die naam de verbondenheid met de naamgevers van het centrum en de unieke historische achtergrond. Het gemeentebestuur heeft zich een paar jaar geleden gecommitteerd aan de verdere ontwikkeling van het Huygenskwartier en dat heeft ons ook het vertrouwen gegeven om deze investering te doen. Met de gemeente, ondernemers en bewoners kunnen we de onmiskenbare potentie van dit unieke stukje Voorburg benutten.
Hoe lang gaan de bouwwerkzaamheden duren?
Dat is nog niet precies aan te geven. Met het aan de Herenstraat gevestigde architecten- en projectbureau RPHS+ werken we hard aan de voorbereiding van de verbouwing.
Wat wordt de stijl van het grand café qua inrichting, sfeer, menukaart, publiek waar je op mikt?
Ik gaf je al een idee van de inrichting en wat je culinair mag verwachten. De sfeer die we nastreven laat ik nog even aan ieders fantasie. Het wordt in ieder geval ‘warm’, toegankelijk waarbij we er altijd naar streven de verwachting te overtreffen.
Hoeveel mensen moeten erin kunnen?
De vergunning laat een gezamenlijke capaciteit van 148 personen binnen toe, maar dat zal natuurlijk bij lange na niet de dagelijkse bezetting zijn.
Al iets bekend over de openingstijden?
Als je een spilfunctie wilt vervullen dan moet je er ook de hele dag en zeven dagen per week zijn. Zoals we er nu tegenaan kijken zal De Heeren van Huygens dan ook zeven dagen per week van ’s ochtends tot 00.00 uur zijn geopend.
Wanneer is de opening voorzien?
Wij streven naar het voorjaar van 2019.
Komt er buiten weer een terras?
Jazeker. Ook daarin doen we een forse investering die recht doet aan de centrale pleinfunctie waardoor de aantrekkingskracht van het gebied zal worden vergroot.
Wie gaat het uitbaten?
De Heeren van Huygens is een besloten vennootschap die wij voor eigen rekening en risico exploiteren. Natuurlijk trekken wij ook ervaren horecaprofessionals aan die, zoals het bij andere horecaondernemingen ook gangbaar is, mede het gastvrije gezicht van het bedrijf zullen zijn.
U heeft ooit gezegd dat u met het grand café sfeer wilde terugbrengen, leven in de brouwerij. Hoe ziet u dat voor zich in een voetgangersgebied zonder parkeermogelijkheden?
Met sfeer terugbrengen doelde ik op het plein bij de oude kerk. Het dorpsplein is het hart van het Huygenskwartier. Dat verdient de aankleding, faciliteiten en levendigheid die daarbij horen. Vroeger trokken de winkels het publiek en was de horeca daarvan afhankelijk. Tegenwoordig maakt de horeca het verschil en trekt voor een belangrijk deel de passantenstroom waar de winkels dan weer baat bij hebben. Het dorpsplein en de levendigheid daarvan draagt bij aan het succes van het historische centrum. Een goeie onderlinge samenwerking is daarbij voor iedereen van belang. Hoe leuk is het wanneer de dames van Mooi (de parfumerie op Herenstraat 64) op een zonnige dag monsters van hun nieuwste zonnebrandcrème op het terras uitdelen. Of de ambachtelijke schoenmaker op nummer 70 die z’n klanten voor de wachttijd een koffievoucher kan aanbieden? Dat soort kleine dingen maakt het leuk voor iedereen. Daarnaast zoeken wij onze leveranciers zo dicht mogelijk bij huis. Dat doen we nu al zoveel mogelijk tijdens de verbouwing – met het aan de Herenstraat 2 gevestigde bureau RPHS+ – en de bedrijven uit de buurt die wij voorrang geven bij het uitbrengen van offertes.
Dat de Herenstraat een voetgangersgebied is, zie ik alleen maar als voordeel en met dat parkeren valt het wel mee. Mocht het Huygenskwartier zo succesvol worden als ik denk dat het kan zijn, dan zijn er voldoende mogelijkheden in de directe omgeving om de parkeercapaciteit uit te breiden. De plannen van Waaijer rondom de nieuwe Hoogvliet dragen daar ook gunstig aan bij.
Hoe bent u op het idee gekomen? Bent u zelf van de horeca of zijn er andere beweegredenen?
Tijdens mijn studententijd in Leiden heb ik jaren in de horeca gewerkt. Daar blijft altijd iets van hangen, maar een paar jaar geleden zou ik niet hebben kunnen voorspellen dat ik ooit nog eens horecaondernemer zou worden. In ieders leven is er echter weleens een gebeurtenis aan te wijzen die een soort ‘het roer om’ overweging actueel maakt. Bij ons was dat niet anders en zo kwam ook voor mij het moment om mijn reizend zakelijk bestaan af te wegen tegen activiteiten wat dichter bij huis. Met de aankoop van Herenstraat 66 en 68 werd het plan voor de Heeren van Huygens een reële mogelijkheid. Dat bood niet alleen de mogelijkheid om het roer ook daadwerkelijk om te gooien, maar daarbij ook nog eens een impuls te geven aan het succes van het Huygenskwartier.
Wilt u iets kwijt over de afgelopen periode waarin juridische procedures met een huurder van Herenstraat 68 voor vertraging zorgden? Dat heeft u zeker geld gekost. Heeft u wel eens overwogen ermee stoppen?
Ik heb mij steeds op het standpunt gesteld dat, indien overleg onmogelijk blijkt, conflicten beslecht dienen te worden door de rechter. Helaas is dat steeds weer noodzakelijk gebleken en ook gebeurd. De rechtbank en het gerechtshof in hoger beroep hebben zich duidelijk uitgesproken. Daarmee is de zaak afgedaan. Om dat achteraf nog eens over te doen door het naar believen ‘kleuren’ en presenteren van ‘alternatieve feiten’ past wellicht enigszins in dit ‘Trumpiaanse’ tijdsgewricht, maar ik kies ervoor daar niet aan mee te doen. Ik zet me zo ver als mijn mogelijkheden reiken en met een positieve insteek samen met de ondernemers en bewoners liever in voor een bloeiende toekomst van het Huygenskwartier. Als jurist schrik ik niet van een procedure, maar het blijft zonde van ieders tijd en geld om steeds maar weer te kiezen voor de gang naar de rechter in plaats van volwassen overleg. Maar stoppen… nee, dat heb ik nooit overwogen en dat zal ik ook niet doen. Het enthousiasme en de support van ondernemers en omwonenden geeft ook zoveel energie om er wat van te maken dat ik ‘het gedoe’ op de koop toe neem.
