Mening
Minks wekelijkse column: De hel van Duindorp

,,4,2 kilometer per week, langs zandstrand en paardenpad hardlopen moet mijn nieuw leven als gezond mens versterken. Je valt er van af zegt men: dus hollen met die geit, hoop dat de lanterfantende Schotse Hooglanderkoeien zo’n indringer tolereren. ‘s Winters in het avondschemer is dit een desolaat gebied. Normale mensen zitten thuis met de verwarming op 21,5°, (milieucriminelen;-). Ze schuiven hun benen onder een tafel met zo’n lamp  die de boerenkool met worst, juskuil en spekjes sfeervol belicht.

Anderen zitten aan een dampend bord met gehaktbal, aardappels en spruitjes waarin een nootmuskaat gespikkeld klontje boter hulpeloos ten onder gaat gelijk ikzelf in mijn strijd tegen de woeste elementen.

Regen striemt, wind geselt, kou bijt, springvloed, golven dringen zich schuimbekkend en rucksichtslos op, het te belopen zand langs de kustlijn is enkeldiep, zeg maar gerust moe makend mul.

Gluiperig steenkoud water overspoelt mijn schoenen, duizend naalden piercen voeten, het sopt, ik struikel strompelend verder. Klassieke powermuziek, Karl Orf: Carmina Burana: O Furtuna (zelf ook even gecheckt) in mijn oortjes, houdt me op de been. U kent het wellicht: hee hoo hee hoo hoo (paukenslagen), hee hoo hee hoo hoo (paukenslagen) enz. Het completeert mijn gevoel voor drama.

Stoppen kan niet, ik ploeg door, twee betrapte duinopgangen moet ik overslaan voordat de goede, richting Duindorp is bereikt, slecht zicht maakt zoeken zwaar, eindelijk de doorgang, ik worstel en kom boven.

De kille Runkeeper managersstem onderbreekt mijn muzikale stimulans met de mededeling dat ik al 45 minuten loop en een average heb van 13,2 minuten per kilometer. Ik moet nog wel een stukkie, mijn traagste 4,2 km ooit zie ik dan ook maar als een soort record.

Op de laatste verharde kilometer richting eindstreep bundel ik mijn laatste krachten om er een ‘eindsprintje’ uit te flubberen.

Met mijn zeiknatte ‘gevechtspak’ de smakelijke visschotel deze keer maar afhalen bij de Simonis bingohal, daar opeten is nu geen optie.

Thuis gekomen voelt mijn warm bad als een warm bad, een hele week herstellen voor het volgende bezoek aan…………… de hel van Duindorp!!!”

(Tekst: Mink Out. Meer: www.conck.nl)

 

Socials

vlietnieuwsfacebookOp Facebook

vlietnieuwtwitter Op Twitter

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com