De jubilerende Stichting “Mooi Voorburg” organiseert een wandeling ‘Zocher Zien’ in Park Vreugd en Rust. Deze begint woensdag 27 februari om 15.00 uur. De wandeling toont de werking van water, gebogen lijnen, solitaire bomen en dichte bosschages. Het gebruik van open-gesloten, van licht-donker en van dichtbij-veraf, resulteerde in fraaie ruimtelijke landschappen. Het ideaal in de 19e eeuw wordt getoond aan de hand van een onlangs in de archieven gevonden kaart uit 1920. In de 21e eeuw wil Stichting Mooi Voorburg bijdragen aan een herwaardering door het geven van wandelingen.

Verzamelen voor de wandeling is in het clubgebouw van het tennispark aan het Oosteinde. Daar zijn informatiepanelen over de geschiedenis van de buitenplaats te zien. Vanuit het clubgebouw start de wandeling om 15.00 uur.  Duur  is ongeveer een uur en gaat over geasfalteerde paden.

Drie generaties landschapsarchitecten Zocher hebben Nederland in de 19e eeuw verrijkt met tientallen parken, buitenplaatsen en tuinen. Deze parken behoren tot de top in de landschapsarchitectuur. Daarvan liggen 21 projecten in de Provinciale Landgoederenzone. Eén daarvan is Park Vreugd en Rust. Het huis dateert uit de 16e eeuw en had toen een overplaats als bouwland. In 1773, werd het complex heringericht in een classicistische opzet van tuin en een overplaats met een eikenhouten hakhoutbos. Met een zichtas naar Huis ten Bosch om, volgens de overlevering, een gehesen vlag te kunnen zien. De eigenaar was  Petrus Jacobus Groen van Prinsterer, de hofarts van de koning. Begin 1800 werd het complex vergroot en is in 1801 Guillaume Groen van Prinsterer op Vreugd en Rust geboren. Na het overlijden van zijn beide ouders erfde zijn zuster, getrouwd met de vermogende M.A.F.H. Hoffmann, de buitenplaats. Zij gaven de opdracht aan David Zocher jr. om huis, tuin en overplaats in de kenmerkende landschapsstijl van de Zochers om te vormen. De werkzaamheden vonden tussen 1838 en 1852 plaats. Haar dochter  trouwde in 1854 met Baron van Wassenaer-Catwijck. Zij erfde de buitenplaats en stierf in 1889 na een kinderloos huwelijk.

Begin 20e eeuw is het park onderdeel van het verdelen van de erfenis tussen neven en nichten. De tijdgeest is ook anders, buitenplaatsen als zomerverblijf zijn uit de mode geraakt, door vererving versnipperen buitenplaatsen en de personeelslasten worden zwaarder. Veel buitenplaatsen worden tegen een lage prijs te koop aangeboden, veel verdwijnen er. De nicht die het huis en het park erfde zoekt kopers voor het park. n 1917 koopt de gemeente Den Haag het park. Reden? Op termijn een mogelijke annexatie van Voorburg. De moestuin verkoopt Den Haag door aan een participatiemaatschappij. Al snel wilde Den Haag van het park af, maar het duurde tot 1961 tot de gemeente Voorburg het eigendom overnam.  Zonder herkenbare visie is het park jaren openbaar gebruikt. (foto Ap de Heus)

 

 

 

Socials

vlietnieuwsfacebookOp Facebook

vlietnieuwtwitter Op Twitter