“Stap ik ’s morgen voor dag en dauw m’n voordeur uit en beland met een sierlijke draai in de vensterbank van mijn zijkamer raam. en paar meter verder staat een jonge vent z’n handrem voorzichtig uit de zijspiegel van een parkeerde auto te prutsen. Dit gaat gepaard met een luidkeels verwijt aan ondergetekende. “Kan je GVD niet uitkijken as je zo uit je huis komp stuiffe ?” Inmiddels wat bekomen loop ik naar de razende figuur toe, en vraag hem beleefd of hij de indruk heeft dat het trottoir waar we op staan bestemd is voor fietsers of voor voetgangers? Kijkt de onverlaat me aan als koe die gevraagd wordt een polka te dansen. “Watte” , roept het. Ik stel hem de vraag nogmaals en krijg een meer duidelijke reactie “je ken toch wel ff uitkeike as je zo naar buite kompt storme” blaft hij me toe.
Ik zal u de rest van de weinig stijlvolle discussie besparen, maar dan vraag je jezelf eenmaal weer thuis toch af of dit nu aan jou ligt? Moet ik inderdaad op gaan letten dat het trottoir ook legitiem gebruikt wordt door fietsers en een scooterrijder ( een buurman)? Op het Julianaplein fietsen geregeld clubjes scholieren luidruchtig over het wandelgebied. En toen ik daar een keer van het parkeer terrein een stukje over het fietspad liep omdat de muurtjes te hoog zijn om overheen te klauteren, werd ik uit gescholden voor ouwe idioot kijk waar je loopt.
Op zulke momenten denk ik dan “je wordt ouder papa” ! Vroeger was echt niet alles beter, maar wat meer respect en fatsoen was toen toch echt wel aanwezig. (Rob den Hertog)
