Een nieuwe Groentip van Stadsbeheer: “Soms komt deze Cedergrondbekerzwam plots tevoorschijn, echter altijd in de buurt van een Ceder. In dit geval de Libanonceder, Cedrus libani Glauca. Wanneer Ceder en Cedergrond-bekerzwam elkaar eenmaal gevonden hebben leven ze lang en gelukkig samen. In 1870 werd de Cedergrondbekerzwam voor het eerst opgemerkt in Engeland. Het was toen “hip en happening” om te pronken met uitheemse planten en boomsoorten in landschapstuinen. Het vaste land van Europa volgde vlak daarna en op veel landgoederen en grote private tuinen werden Ceders aangeplant. Samen met de bomen is de Cerdergrond-bekerzwam dus meegelift naar Europa. Meestal is de Cedergrondbekerzwam te vinden in de strooisel laag van de naalden. Daarom werd lang gedacht dat het een saprofyt is. (paddenstoelen die zich te goed doen aan dood materiaal) maar recente onderzoeken hebben aangetoond dat veel bekerzwam soorten in symbiose leven. Ze hebben dus profijt van elkaar. Deze twee zijn al sinds 1960 onafscheidelijk. Wil je dit goedlopende huwelijk zelf aanschouwen? Kom eens kijken op het Buitenrustplein te Voorburg”.
