,,De gemeente trekt meer geld uit voor schuldhulpverlening (Vlietnieuws 31 maart 2019).  Uit dit artikel blijkt dat de hoge huren een belangrijke oorzaak zijn van schulden. Het grote tekort aan sociale huurwoningen en de enorme huurverhogingen van de laatste jaren zijn vaak terugkerende thema’s in het nieuws. De landelijke politiek lost dit probleem helaas nog niet op. De gemeente heeft gelukkig prestatieafspraken gemaakt met woningcoöperaties. Woningcoöperaties  zullen zich houden aan de huursombenadering.  Huursombenadering houdt in dat de huurverhoging afhankelijk is van de huur die een huurder al betaalt, en de maximale huurprijs voor de betreffende woning. Als een huurder al bijna de maximale huurprijs betaalt, dan vindt er geen huurverhoging plaats. Als de huur bijvoorbeeld 60% van de maximale huurprijs is, dan volgt er wel een huurverhoging. Het beschermt huurders met een hoge huur tegen een hoge huurverhoging.

De maximale huurprijs is deels afhankelijk van de WOZ-waarde. De WOZ-waarde stijgt door de hoge huizenprijzen, en dus stijgen ook de maximale huurprijzen. Dit zorgt er voor dat de bescherming die huursombenadering aan de huurder moet bieden, deels weer teniet wordt gedaan. De huren kunnen in het huidige systeem gewoon blijven stijgen, zij het iets minder hard. Hoge huren blijven een probleem. Er zijn wetten in de maak om de hoge huren voor mensen met lage inkomens te bevriezen. Maar u weet hoe dat gaat met wetten in de maak, dat kan erg lang duren. Hoge huren voor mensen met lage inkomens moeten NU bevroren worden. Anders komen er steeds meer mensen in de schulden. En goedkopere woningen zijn er niet.

Zelf woon ik ook in een sociale huurwoning. Vorig jaar kreeg ik geen huurverhoging, omdat ik al meer dan 85% van de maximale huur betaal. Door de stijgende WOZ-waarde is de maximale huurprijs gestegen. Ik betaal nu nog ongeveer 80% van de maximale huurprijs. Ik krijg daardoor dit jaar waarschijnlijk wel een huurverhoging. Voor mijn jaren 70 woning van 80M2 op de 6e etage van een galerijflat is de rekenhuur (kale huur+servicekosten) al meer dan 720 euro. Ik krijg daardoor ook geen huurtoeslag meer. Een goedkopere woning vinden, kan ik wel vergeten omdat die er simpelweg niet zijn. Ik leef zeer zuinig en blijf daardoor, tot nu toe, uit de schulden. Ik leef echter wel steeds geïsoleerder omdat ik de financiële middelen niet meer heb voor sport of andere betaalde activiteiten of opleidingen. Ook sparen is er niet meer bij. Schulden problematiek licht ook bij mij op de loer.

Mijn verhuurder is Wooninvest.  Wooninvest is in onderhandeling met Respectus,  de huurdersvereniging, over de huurverhoging van juni. De gemeente zit niet aan tafel bij deze onderhandelingen. Uit het magazine voor huurders, dat door Wooninvest word uitgebracht en gratis op hun site te lezen is, maak ik op dat de contacten tussen de gemeente en Wooninvest niet minder dan uitstekend te noemen zijn.

De gemeente is steeds meer geld kwijt aan schuldhulpverlening en heeft dus een financieel belang bij het betaalbaar houden van de huren(minder mensen in de schulden). De gemeente spreekt de ambitie uit om voldoende (30%) sociale huurwoningen te realiseren. Door de huurverhogingen verdwijnen er juist sociale huurwoningen in de vrije sector. De gemeente bepaalt de WOZ-waarde van huurwoningen, en heeft daarmee indirect invloed op de huurverhogingen. Waarom zit de gemeente niet aan tafel bij het overleg? Aan de ene kant mensen met schulden helpen en aan de andere kant staan toe kijken hoe er door huurverhogingen weer nieuwe mensen in de schulden komen, dat is toch dweilen met de kraan open?”

(naam inzender bij redactie bekend)