,,Eindelijk een echte vrije dag, ik kan thuis blijven, dat mag. Wankel mijn bed uit, de eerste stapjes zijn altijd weer wennen. Slof, slof, door de gang, neem zittend op de wc mijn mail en FaceBook door totdat mijn benen de slaap weer dreigen te vatten. De boekhouding is bij, het aquarium schittert me kristalhelder toe. De tuin is door de handige, harkende Harrie faliekant gefatsoeneerd.
Een echte vrije dag dus???? Mmm, er is nog ff teen en tander te doen. Krabbend door weerbarstig hoofdhaar overzie ik mijn nachtopvang tussen werk en werken, het heeft veel weg van een berglandschap. De eerste onbedwingbare top is die van de berg voorgespoelde afwas. Verderop een berg post met een lawine loterijlokkers die het klootjesvolk met de belofte, hen uit het mistroostig dal der minima te redden, tracht onder te sneeuwen. De echo der naam van die burgemeester uit Wezel zal nog lang in hun hoofd nagalmen.
In mijn woordelijk enthousiasme ben ik, om maar in passend jargon te blijven, wat buiten de piste geraakt dus slalom ik subiet naar de tweede bergketen op deez zeldzame, huiselijke vrije dag. Een achteloos neergekwakte handdoek mik ik dik mis richting de overwoekerde wasmand die ‘steunend’ een nieuwe berg in stand houdt. Het is een berg vuile was, die ik, alvorens hem buiten te hangen, was om te verhullen wie ik was voordat deze was gewassen was.
Verderop de laatste berg……. Strijkwas, verfrommeld wachtend op een kreukloze toekomst, door gloeiend ijzer afgeperst zodat het glad en schijnbaar onaangetast weer in de kast past. Stofvlokken en kattenpluizen gaan als tubleweed over vloerplavuizen.
Groggy ff koffie met crackers, loop er de hele dag als een taddik bij. Opengaande poriën laten druppels zweet langs lijf en lede lopen. Als bergen verzet zijn de beloning van een weldadig stortbad Scheren, aftershave: Sauvage, bekijk metend het peperdure, half volle flesje succesvol spul en doe een besparende sproei minder. Een uurtje op stap, dat heb ik wel verdiend op zo’n echte vrije dag.”
(Tekst: Mink Out. Meer: www.conck.nl)
