,,Na alle glorieuze berichten over de nieuwe winkels in Leidsenhage zijn we zaterdag eens gaan kijken. Een parkeerterrein vol zand en een bijna verlaten noodwinkel bepalen de eerste indruk. Voor het hotel is de trambaan verdwenen en is nu een grote molshoop ontstaan. Aan de andere zijde doemen kranen en een gebouw in wording op. Bij de BCC gaat het nog wel. Maar het plein voor de vroegere V en D is verboden gebied geworden. Dan maar een bakkie doen bij de Hema. Die is dus verdwenen. Net als een paar honderd meter verder C&A de deuren heeft gesloten. Daar hoor je die reclamemakers niet over.
Middenin de straat een paar zieltogende winkels die uitverkoop houden. Het is er donker en het riekt. Om de hoek heeft de oorlog daadwerkelijk toegeslagen. Winkels doen zaken achter een houten nooddeur. De lucht is vol verstikkende stof. Je zult hier maar moeten werken. Dat kan niet gezond zijn. En dan, aan het eind doemen de eerste nieuwelingen op. Best mooi, maar een beetje een vlag op een modderschuit. De andere kant op naar Fresh! Daar is het leven leuker. Tot ik bij de ijssalon om een sorbet vraag. Het meisje achter de toonbank weet niet wat dat is. Zonder ijs naar de auto. Wegwezen hier. Misschien kom ik over een paar jaar eens terug. Bijna thuis lopen we nog even door winkelcentrum De Julianabaan. Gezellig hoor, kunnen ze bij die Mall nog wat van leren.”
(naam inzender bij redactie bekend)
