B&W erkennen dat zij op 27 juni hebben aangegeven dat een vordering van de gemeente op de inmiddels failliete aannemer van het Kulturhus in Stompwijk 121.303 euro beliep.

Toch ontkennen B&W daardoor onjuiste informatie te hebben verschaft nu is gebleken dat de vordering feitelijk veel hoger is.

‘Deze kosten (bedoeld is de 121.303 euro, red.) zijn onderdeel van de vordering die in de brief aan de curator genoemd wordt. Deze brief aan de curator bevat financiële en economische informatie over de positie die gemeente inneemt in het faillissement. Op deze brief aan de curator is daarom geheimhouding opgelegd door het college en dit is bekrachtigd door de raad op 16 juli 2019’, aldus B&W.

Zoals Vlietnieuws gisteren berichtte claimden B&W op 27 juni dat de vordering 121.303 euro was en geen 300.000 euro zoals eerder nog was aangegeven. Op nadere vragen van Vlietnieuws over de vordering en de hoogte ervan wensten B&W niet meer in te gaan, zo werd op 2 juli meegedeeld.

Later werd de gemeenteraad onder strikte geheimhouding een kopie gegeven van een brief aan de curator inzake het faillissement met daarin opgenomen de hoogte van de vordering. Die informatie bleef geheim.

Dinsdag deelden B&W de gemeenteraad in een openbaar stuk mee dat de 121.303 euro onderdeel vormden van de vordering. Met andere woorden: de hoogte van de vordering lag hoger dan het op 27 juni aangegeven bedrag van 121.303 euro. De destijds gegeven informatie was daardoor onjuist.

B&W verschuilen zich nu achter een geheim stuk aan de gemeenteraad. Die geheimhouding werd echter pas twee weken later afgegeven. Op 27 juni had men dus de gevraagde informatie kunnen verstrekken.

De gang van zaken werpt ook een vreemd licht op de eerder door B&W zelf genoemde 300.000 euro. Dat was, zo werd op 27 juni verklaard, ‘een voorzichtige raming’ geweest. Deze raming werd dus formeel omgezet in 121.303 euro, waarbij intern echter al duidelijk was dat de vordering een hoger bedrag was.

Opvallend: zowel ten aanzien van de 300.000 euro als de 121.303 euro gaat de gemeente ervan uit dat men vrijwel niets, of helemaal niet, van dat geld terug ziet.