Het gerechtshof in Den Haag heeft hard uitgehaald naar de gemeente in een zaak rond de waardering van een woning voor de onroerendgoedbelasting. Volgens de rechters is de gemeentelijke heffingsambtenaar ‘in ernstige mate’ te kort geschoten bij de onderbouwing van de waarde van de woning.

De zaak was aangespannen voor een inwoner van Voorburg. Hij bestreed de door de gemeente vastgesteld waarde van zijn pand. Volgens hem waren de drie woningen die de gemeente als vergelijkingsmateriaal aanvoerde, daartoe niet geëigend.

Nadat hij bezwaar had gemaakt kwam de gemeente met drie andere vergelijkingswoningen op de proppen. De waarde van het pand paste men echter niet aan. Toen de Voorburger naar de Haagse rechter stapte, presenteerde de gemeente daar opnieuw drie andere woningen als vergelijkingsmateriaal.

Het Gerechtshof in Den Haag oordeelde dat niet na te gaan was hoe de gemeentelijke heffingsambtenaar de woningen had vergeleken en hoe hij rekening had gehouden met de specifieke kenmerken van elke woning.

Ook slaagde de heffingsambtenaar er niet in duidelijk te maken hoe hij tot een waardebepaling voor het woondeel van de panden kwam en hoe hij zaken als garages of bergingen in de berekeningen heeft meegenomen. De heffingsambtenaar gaf ook niet aan hoe hij de waardeontwikkeling tussen de peildatum en het moment dat een pand werd verkocht, heeft berekend.

De rechters concluderen dat de heffingsambtenaar er al met al niet in slaagde aannemelijk te maken dat de door hem bepaalde waarde juist was.