Mening
Minks wekelijkse column: De lening

De lening om het café van de ondergang te redden was door de brouwerij toegezegd, voor de deadline, over een maand, zouden ze betalen, een andere geldschieter was niet meer nodig. Toen er drie weken verstreken waren belde de vertegenwoordiger met de boodschap dat zijn baas contractueel het laatste woord had en de  deal terugtrok, de helft kon wél, tegen een veel hogere rente.

,,Ja maar jullie hadden het beloofd.” ,,Sorry Joop, wees blij dat je de helft kan lenen.” Klik, vanaf dat moment waren ze onbereikbaar. In de maling genomen, wat een schoftenstreek, zo’n bedrag tegen die rente, daar zat je eeuwig aan vast, een wurgcontract, dat nooit!!!

Nog maar één week, zou hij met de finish in zicht alsnog verliezen? De geldoverdracht zou ten kantore van de brouwerij plaats moeten vinden op maandag om 15.00 uur, zo niet dan was het café verloren.

Twee dagen voor payday belde Joop wanhopig vriend en vijand met een vraag om geld, te bezorgen voor maandag 13.00 uur bij het café, taart en schuldbekentenis zouden worden verstrekt. Er kwam veel meer dan nodig, samen met vriend Kees, die lid van de  schietvereniging was, ging de optocht richting het brouwersbolwerk.

,,Hoe laat is het op de klok achter u?”, vroeg Joop de representatieve receptioniste met het glanzend haar en de perfect gelakte nageltjes.

,,Tien voor drie meneer”, sprak ze met zorgvuldig rood gestifte lippen.

,,Dan is dit mijn ID welke verteld dat ik Joop de Jong ben, ik moest vandaag voor drie uur wat geld afleveren en hier is het dan!!!!!”

Uit een plastic tas strooide hij theatraal twee ton aan bankbiljetten over het buro van dit arm kind welke hevig geschrokken alarm sloeg.

Bonte stropdassen in witte borden kwamen paniekerig aangerend met onder hun de vertegenwoordiger en zijn baas die vol ongeloof beurtelings naar de berg geld en het persoontje van Joop keken.

,,Moeten we tellen of vertrouwt u mij nog wel?”

Ze telden, handtekeningen werden gezet en Joop was de trotse bezitter van Het Café (en een plastic tas vol schuld).

(Tekst: Mink Out.  Meer: www.conck.nl Het schilderij 196 The Letter. Pierre Bonnard)

Socials

vlietnieuwsfacebookOp Facebook

vlietnieuwtwitter Op Twitter