Niet dat Jacques (Sjaak) het kon helpen maar door zijn ter aarde storten was de sfeer wel in één -harde- klap verdwenen. Er zat geen leven meer in, in hem niet en in het feest niet. Tot grote opluchting van de EHBO gecertificeerde ober was er een bekende dokter in de zaal die zich over het slachtoffer boog. Hij was lijkbleek en ogenschijnlijk morsdood, de pols werd gepolst, de gelegenheidsarts schudde haar hoofd, het eerder op die avond zo stoere damessjaaltje rond zijn hals ging af, schoenen uit, een teen stak door een gat in de sok zijn kop op, de ambulance was onderweg.

Marilyn liep ontgoocheld in het rond, bezorgt over een bijna zeker aanstormend weduwschap totdat Gerrit haar op een stoel zette en met ‘begripvol’ strelen en troosten probeerde toe te slaan. Naarmate de wachttijd voor de ambulance verstreek begon de bedrukte sfeer vreemd genoeg te wennen, de feestgangers legde zich bij de situatie neer, zelfs een zacht, stemmig muziekje ging op.

Sjaak vocht voor zijn leven, zo ook tante Jo die ongestoord haar 6e satéstok en vierde gevulde eitje naar binnen werkte, Johan bestelde doodgemoedelijk doch met gedempte stem zijn zoveelste bacootje. Enkele partypoopers lieten het slachtoffer voor wat hij was om hun tram te halen, ja het leven gaat door hoewel, voor Sjaak???

Het onzeker gejengel van een naderende ambulance zwol aan totdat deze oorverdovend voor het pand tot stilstand kwam. Na een haag van nieuwsgierigen schoof men Sjaak de wagen in. t’ Was lang wachten, de binnenverlichting werd gedoofd waarna het voertuig zich stapvoets in beweging zette, hij zou toch niet???? Marilyn greep naar haar voorhoofd en slaakte een ijzige gil.

Toen de wagen uit het zicht gleed verscheen Sjaak er achter vandaan en stak over. Binnengekomen maakte hij excuses voor zijn spelbederf en vloog Marilyn hem zo onstuimig in de armen dat Gerrits (strelende) handen en (vrijers) voeten acuut gebonden waren. Het feest duurde tot in de kleine uurtjes, Sjaak was door Magere Hein’ s knokige vingers geglipt en voordat zeismans nog eens langs kwam werd er door geleefd of het leven ervan af hing.

(Tekst: Mink Out. Meer: www.conck.nl)