(Fractievoorzitter Frank Rozenberg van GBLV/Gemeentebelangen werpt exclusief voor Vlietnieuws in een drieluik een blik op de toestand van de gemeentefinanciën in Leidschendam-Voorburg waar de financiële tekorten oplopen. Eergisteren deel 1 met een algemene inleiding; gisteren de vergelijking tussen de gemeente en een gezin en vandaag het laatste deel: Extra’s voor sport)

In deel 2 van dit drieluik ging het over de dochter die niet uitkwam met het zakgeld en steeds weer extra geld uit de gezinsspaarpot wist te vissen. Dat stond vorige week in het debat in de commissie Samenleving van de gemeenteraad van Leidschendam-Voorburg ook centraal. Wethouder Stemerdink van Sport kwam met het zoveelste verzoek om extra geld voor een sportinvestering buiten de vastgestelde begroting om. Als je zo’n verzoek op zichzelf bekijkt, dan kan je daar eigenlijk geen ’nee’ tegen zeggen. Wie is er immers tegen goede sportvoorzieningen, of wie is er tegen de korfbalvereniging?

Het grotere, integrale plaatje van de gemeente bestaat echter uit meer dan sport alleen. De extra euro die wordt besteed aan sport kan niet worden besteed aan ouderenzorg, jeugdzorg, cultuur of andere zaken in de gemeente die u en/of andere inwoners ook belangrijk vinden. In de commissie werd daarom terecht geconstateerd dat de wethouder de integrale afweging in het college en in de raad keer op keer frustreert. Dat werd door haar natuurlijk ontkend, want als wethouder Sport [sic!] kon ze zo’n mooie kans voor de korfbalvereniging toch niet laten liggen? Het is als de dochter die bij haar ouders voor extra kleedgeld komt, omdat de vlotte jurkjes in de aanbieding zijn, terwijl haar kledingkast uitpuilt.

Het verhaal wordt nog wranger als we vervolgens moeten lezen dat in de groenvoorziening van de gemeente, de portefeuille van dezelfde wethouder, de tekorten oplopen. Er moet € 300.000 bij. Ook dat zijn natuurlijk allemaal zaken die eigenlijk niet uitgesteld kunnen worden.

Het wordt tijd dat de wethouder Financiën, de andere leden van het college van B&W en de gemeenteraad hun rug recht gaan houden en eens ‘nee’ gaat zeggen tegen weer zo’n buitenkans of toevallige tegenvaller bij deze wethouder. Voor ouders met dochters: u weet wat er dan gaat gebeuren. Eerst wordt het weggelachen, daarna zal ze stampvoetend van ingehouden woede aangeven dat het ‘dom’ is wat de gemeenteraad doet en daarna wordt heel zielig gedaan dat ze het niet voor zichzelf doet maar gewoon het beste voor heeft met de gemeente.

Wat zou u als ouder in zo’n geval doen? Geeft u toe aan deze trukendoos of is ‘nee’ ook echt ‘nee’? Die afweging mag de gemeenteraad binnenkort gaan maken.

Als de gemeenteraad toch weer instemt met extra uitgaven buiten de begroting om, dan kunnen de hondenbezitters in onze gemeente hun borst nat maken: extra tekorten die moeten worden gedekt. Grote kans dat de hondenbelasting nog verder gaat stijgen, om zo de spilzucht van de wethouder te dekken. De gemeente koerst hoe dan ook meer en meer af op preventief toezicht van de provincie. En dat is iets waar alle inwoners en bedrijven in de gemeente zich zorgen over moeten maken.