Het is zo ver, Den Ouden Neel, mijn 96 lentes tellend moedertje, mag na dik twee maanden isolatie weer mee op stap. Van de twee uren beschikbaar wordt er bij aankomst al zo’n twintig minuten opgeslokt door allerlei antivirale activiteiten. De opkomst is groot en het netjes op 1,5 meter (voor)dringen bij de luchtsluis wordt niet geschuwd, eenieder wil tegelijk op bezoek, heb ze nog nooit gezien, zeker een soort van trendy om juist nu te gaan.

Nou ja, het voorgenomen haringeten aan de haven valt in duigen, omdat broer Ger onverwacht met 5 van deze zilte ex-zwemmers binnenkomt. Naar de boulevard dan maar, het regent hele Goudse pijpenstelen. Broer Ger gestoken in gele regenjas met trendy capuchon, ik soppend achter een wuivende Ouden Neel ’s in rolstoel met een mega oranje paraplu maakt van onze binnenkomst in Bonononoos een ware attractie.

Overigens smaakt het appelgebakje-koffie met slagroom doornat nog beter dan bij zonneschijn, hoewel de vette haringen zich in mijn maag, niet als een vis in het water gedragen.

De forse strandtenteigenaar, dwingt een soort van natuurlijk respect af, geen overbodige luxe in zijn vak lijkt me zo. In tegenstelling met het weer is hij de rust zelve, gewend om dingen te nemen zoals ze komen, zo lijkt het tenminste. Links en rechts maakt hij een quasi ontspannen praatje maar met mijn eigen kroegbazen ervaring merk ik dat niets hem ontgaat. Hij heeft iets van een generaal, onverstoorbaar, niet te peilen en wel heel erg alleen met het ontij, hem door lot opgedrongen.

Hij loopt een troosteloos strand op, de koude douche stroomt meedogenloos door, richting de branding ff een sigaret, in zijn strandtent mag immers niet gerookt worden. Hoe moet zo’n man zich na maanden ‘Coronale’ sluiting en nu weer deze meteorologische kwinkslag in godsnaam voelen. De een demonstreert terwijl de ander een strandpaviljoen runt, t is maar waar je zelf voor kiest, ieder zo zijn opoffering.

Terug in het tehuis maant de zuster ons fijntjes dat we te laat zijn, ook dat is van levensbelang, ondanks de regen was het een fijne dag!

(Tekst: Mink Out. Het schilderij: 1949 The Mediterranean Cat. Balthus. Meer: www.conck.nl )