(In de serie maandelijkse columns van fractieleiders in de gemeenteraad dit maal een bijdrage van Jeroen van Rossum, fractieleider GroenLinks)

Het CBS (Centraal Bureau voor de Statistiek) beweerde onlangs dat het wel meeviel met de ongelijkheid in Nederland. De inkomens groeien immers braaf mee met de economische groei van het land. En sinds de jaren tachtig is de ongelijkheid ongeveer stabiel gebleven. Allemaal niet zo ernstig dus, als we het rapport mogen geloven dat het CBS erover schreef.

Die conclusie is natuurlijk veel te kort door de bocht. Zolang directeuren een honderdvoud per uur kunnen verdienen van hun laagstbetaalde medewerker, is er iets grondig mis met onze economie. Natuurlijk zijn sommige banen zwaarder of verantwoordelijker dan andere banen, maar dat een directeur honderd van zijn laagstbetaalde werknemers waard is, gaat er bij mij niet in. En als dat geen grove ongelijkheid is, dan is het CBS aan een nieuw begrip van ongelijkheid toe.

Bovendien vertaalt de financiële ongelijkheid tussen armen en rijken in ons land zich in meer oneerlijke verschillen dan alleen in verschillen in de portemonnee. Arme mensen werken vaker in onzeker banen, soms meerdere tegelijk, en moeten meer stress wegslikken van die onzekerheid. Arme mensen hebben vaker psychische klachten. En arme mensen gaan simpelweg eerder dood. Uitgerekend datzelfde CBS, dat dus beweerde dat het allemaal wel meeviel, rekende onlangs door dat ook de coronacrisis juist de mensen met de laagste inkomens dubbel zo hard trof. Het overlijdensrisico onder mensen in de laagste inkomenscategorie is tweemaal zo groot als dat van mensen in de top van de sociale piramide.

Platgeslagen kul dus, dat het wel meevalt met de ongelijkheid.

Maar extra vervelend is wel dat het CBS uitgerekend nú beweert dat het wel meevalt. Midden in formatietijd. Want de lonen zullen op de agenda staan bij het vormen van een nieuw kabinet. En nu eindelijk zelfs de VVD zo ver is dat het minimumloon omhoog kan, en dat de bredere discussie over ongelijkheid gevoerd kan worden, flikt het CBS – bij monde van Peter Hein van Mulligen – het kunstje om de ernst van de ongelijkheid te bagatelliseren.

Ik hoop vurig dat de VVD even niet heeft opgelet toen het CBS dit broddelwerkje leverde, en nu niet in de formatie dat rapport gaat aangrijpen om terug te keren naar het oude standpunt dat de lonen niet verhoogd hoeven te worden. Want het wordt tijd voor een kabinet dat serieuze stappen gaat zetten om de ongelijkheid in Nederland kleiner te maken. Zolang klip en klaar is dat de armsten onder ons zo te lijden hebben onder die enorme inkomensverschillen, en alles dat daarmee gepaard gaat, is het land niet af. Dat die ongelijkheid sinds de jaren tachtig stabiel is gebleven, is geen verzachtende omstandigheid, maar een schande. Dat zou een extra reden moeten zijn om als de donder te zorgen dat de ongelijkheid in ons land kleiner wordt dan in de afgelopen veertig jaar.

(Jeroen van Rossum, fractieleider GroenLinks)