Rabin Baldewsingh wordt geen PvdA-wethouder in Leidschendam-Voorburg. Hij kreeg maar zeven van de 35 stemmen in de gemeenteraad: drie van zijn eigen PvdA, die van Jacco van Maldegem (D66) plus nog een enkele stem uit D66 en ChristenUnie-SGP.

Op 26 april presenteerde de PvdA Baldewsingh als potentiële opvolger van Nadine Stemerdink die burgemeester van Voorschoten werd. De partij had kunnen en moeten weten dat zulks niet echt handig was. Baldewsingh speelde als Haags wethouder een sleutelrol bij de bouw van een windturbine op het CEVA-terrein, Westvlietweg, direct naast de Zeeheldenwijk in Leidschendam-Voorburg.

De bouw was destijds al omstreden. Leidschendam-Voorburg procedeerde tot bij de Raad van State. Bij de bouwstart waren de demonstraties niet van de lucht. De bewoners van de Zeeheldenwijk en vele wijken daar om heen stonden op hun achterste benen. GBLV, VVD en CDA maakten zich tot spreekbuizen. De frustratie zat, en zit, diep. Heel diep.

Dat had de PvdA zich kunnen en moeten beseffen toen men met Baldewsingh in zee ging. Men was echter verblind door zijn politieke en bestuurlijke kennis en kunde. Er kwam een ‘kanon’ binnen waarmee de sociaaldemocraten in het laatste coalitiejaar voor de gemeenteraadsverkiezing dachten te gaan scoren. Met een zege in maart 2022 in het vooruitzicht.

Het geval-Baldewsingh ontpopte zich echter als een boemerang. De emoties in Leidschendam-Voorburg liepen hoog op. En de PvdA begon pas laat, heel laat, met de verdediging. Een aangekondigd gesprek met bewoners bleek achteraf een beraad met drie inwoners (PvdA-leden?) van de Zeeheldenwijk. Over hen noch de inhoud werd iets naar buiten gebracht.

Pas afgelopen zaterdag traden fractievoorzitter Jochem Streefkerk en Rabin Baldewsingh zelf in contact met de media (Vlietnieuws) om hun verhaal te doen. Om te trachten het beeld bij te kleuren; de reeds ontstane schade te repareren.

Dat is, gezien de uitslag van de stemming in de gemeenteraad, faliekant mislukt. Het tij viel niet meer te keren. Sterker nog, gemeenteraadsleden die eerder nog wel naar steun voor de beoogde PvdA-wethouder neigden, haakten af.

En nu? Rabin Baldewsingh heeft in figuurlijke zin een kras opgelopen. Maar dat is van minder zorg. De PvdA zit in B&W. Is deel van de coalitie met VVD, CDA, GroenLinks en ChristenUnie-SGP. Talloze gemeenteraadsleden van die partijen hebben de PvdA nu de rug toegekeerd. Een klap in het gezicht gegeven.

Jochem Streefkerk sprak over ‘ernstig geschonden vertrouwen’. Zeker, maar daar zal de PvdA dan ook de enig juiste conclusie uit moeten trekken: uit de coalitie stappen. Die kan dan verder zonder sociaaldemocraten (18 van de 35 zetels in de gemeenteraad). De PvdA zelf kan de wonden likken en vanuit de oppositie proberen het bevlekte blazoen op de poetsen in de hoop dat de kiezers in maart 2022 de affaire-Baldewsingh zijn ‘vergeten’.

Toen Jochem Streefkerk werd gevraagd of hij de zaak, terug kijkend, niet anders had moeten aanpakken zei hij dat de PvdA eerder tekst en uitleg had moeten geven. Met andere woorden: eerder het negatieve beeld dat zich over Baldewsingh vormde had moeten bestrijden.

Kan zijn, maar de fout werd veel eerder gemaakt: de keuze Baldewsingh zelf. Die had niet gemaakt moeten worden. De PvdA had moeten kiezen voor een andere kandidaat. Dan maar met minder bestuurlijke en politieke bagage. Dan had de partij geen gezichtsverlies geleden en had men niet constant hoeven te vrezen voor een afstraffing bij de komende gemeenteraadsverkiezing.

Het halsstarrig vasthouden aan de eigen kandidaat hielp ook niet. Al op 6 mei bleek tijdens coalitieberaad dat de seinen wat Baldewsingh betreft op rood stonden. Op dat moment had men Baldewsingh nog kunnen vervangen door een andere persoon. De PvdA deed het niet. Zond tegen beter weten in het signaal uit dat men ervan uitging dat Baldewsingh benoemd zou worden. Hoogmoed komt voor de val.