(In de serie maandelijkse columns van fractieleiders in de gemeenteraad dit maal een bijdrage van Jeroen van Rossum, fractieleider GroenLinks)

Afgelopen week maakten we in de gemeenteraad van Leidschendam-Voorburg weer eens lokale historie. Wethouderskandidaat Rabin Baldewsingh zag zijn benoeming aan zijn neus voorbij gaan, nadat een ruime meerderheid in de gemeenteraad zijn kandidatuur afwees. Ook de fractie van GroenLinks stemde tegen zijn benoeming als opvolger van Nadine Stemerdink. Omdat we de emoties die zijn voordracht opriep onder inwoners serieus willen nemen, en bovendien goed begrijpen en zelfs delen. Een pijnlijk moment. Niet alleen voor hem en voor de PvdA, maar ook voor het gemeentebestuur in zijn geheel. Een wedstrijd met enkel verliezers.

Het is een tekenend voorbeeld van hoe lelijk politiek soms kan zijn. In de tijd dat ik mag meelopen in de lokale politiek van Leidschendam-Voorburg – nu een jaar of zeven, acht – hebben we meer momenten meegemaakt die de schoonheidsprijs niet verdienen. Gevallen colleges, weggestuurde wethouders, een raadsenquête over de Duivenvoordecorridor, lekkende raadsleden, raadsleden die overstappen of voor zichzelf beginnen: de lokale politiek is nooit te beroerd om weer eens de reuring aan te zwengelen.

Nu de verschillende politieke partijen druk op zoek zijn naar talent om de lijst van de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen mee te vullen, zou je er bijna moedeloos van worden. Moet je er wel aan beginnen? Om in te stappen in de op zichzelf gerichte kaasstolp die zich normaliter op de Herenstraat in Voorburg bevindt, en nu even in de digitale omgeving van vergeten mute-knoppen en eindeloos durende presentielijsten. Om in te stappen in een vak, waarin je soms gedwongen wordt om nare beslissingen te nemen, die direct effect hebben op mensen, en op hun persoonlijk geluk.

Maar we mogen juist in dit soort weken niet vergeten dat de lokale politiek ook een vak is, waarin je het verschil kunt maken voor je buren, voor je stadsgenoten.

Vorige week nog nam de raad unaniem een stuk aan waarin de basis gelegd is voor ons sociaal domein voor de komende jaren. Een leidraad die uitspreekt dat Leidschendam-Voorburg het belang inziet van autonomie van haar inwoners. Mensen die een steuntje in de rug nodig hebben, moeten we helpen het op termijn weer zelf te kunnen. Niet door ze te betuttelen, of door hun netwerk te overvragen, maar door ze te helpen terug te veren. Een betrouwbaar vangnet, tot men het zelf weer kan rooien.

Eind april kwam de raad tot een mooi voorstel om de eenzaamheid onder inwoners te bestrijden. Begin april besloot de gemeenteraad de theaters beter te ondersteunen en eindelijk een stevige subsidie toe te kennen. De afgelopen maanden werden voor verschillende woningbouwprojecten belangrijke stappen gezet. In februari werden een aantal belangrijke besluiten genomen om de gemeente duurzamer te maken. En al een jaar ondersteunt de gemeente, waar ze kan, de mensen die het meeste te lijden hebben onder de corona-crisis. Stuk voor stuk belangrijke zaken, belangrijke besluiten.

Als je overweegt de politiek in te stappen, laat je dan niet ontmoedigen door het vreselijke gedoe dat af en toe komt kijken bij de lokale politiek. Ja, het is een lelijk vak. Maar het is ook een mooi vak. In dat opzicht is niets menselijks de politicus vreemd.

(Jeroen van Rossum, fractieleider GroenLinks)