Nieuws
Minks wekelijkse column: Antiquariaat

Bekrulde lantaarns hangen aan de gevels van dit smal bestoept, nostalgisch binnenstadstraatje. Een bejaarde soest in een luie stoel tussen uitpuilend klimop. De zon liefkoost zijn vriendelijk, bebaard gezicht. Hij snurkt zacht. Verderop naast de Zoete Suikerbol, een bakkertje waar je vers kan halen wat al heel oud is, zit een boekwinkel, pardon een antiquariaat. Het oogt ietwat stoffig. Neem dat voor lief en ga op avontuur.

Hier verkoopt men boeken uit tijden die verdwenen in verleden. Hier ligt wat door de grote meute al lang en breed vergeten is. Moeilijke namen als Voltaire en Plato vergelen in de etalage. Titels als: ‘Het landschap’ of ‘De roep der velden’ wekken bij de stokkende passant een rijping die een kleine oogst kan brengen.

Drie dagen in de week zit Kees tussen de opgetaste boeken te wachten tot het belletje klingelt, hij weet ook precies hoe laat. Twee keer per dag komt zijn vrouw van boven met koffie of thee. Hij hoort haar de trap afdalen. Dezelfde gracieuze tred als toen die eerste keer op de universiteit van Leiden. Ze deed ook letterkunde.

Als het klingeltje op een vreemd tijdstip klinkt slaat de angst toe. Geïrriteerd kijkt hij dan van zijn te lezen boek op en gluurt stilletjes tussen de stapels door naar de verstoorder van zijn serene stilte. Hij kan maar moeilijk afstand van de boeken doen, is aan ze gehecht. Zeker degene die hij nog moet lezen. De rest tegen heug en meug.

Wanneer de dag voorbij is gaat Kees naar boven. De kat spint in zijn mandje voor de kachel en de aardappelen staan dampend op tafel. Ze kussen nog steeds. Zij vraagt nimmer wat hij verkocht heeft. Tis niet belangrijk, ze hebben een goed pensioen en het Antiquariaat.

(Tekst: Mink Out. Bundel nu verkrijgbaar: www.conckshop.nl ).

Socials

vlietnieuwsfacebookOp Facebook

vlietnieuwtwitter Op Twitter