‘Omwonenden Mall of the Netherlands zitten nog jaren in de verkeersellende’. Onder deze titel van verkeersdeskundige Hornman verscheen onlangs een belangrijk stuk bij Omroep  West: https://www.omroepwest.nl/nieuws/4469921/verkeersellende-rond-mall-of-the-netherlands-kan-nog-jaren-duren-hopeloze-locatie

Dit zeer treffende schrikbeeld kan niet zonder reactie blijven. De ellende voor de omwonenden kan beslist, en eigenlijk onmiddellijk, tenminste verminderd worden. De omgeving van de The Mall of the Netherlands, Het Monster of the Netherlands zoals het megalomane winkelcentrum inmiddels wordt genoemd, dient per omgaand auto-onvriendelijk gemaakt te worden voor iedereen behalve de omwonenden. Geen DRIPS, maar beginnen met nul-tolerantie voor automobilisten die de kruispunten blokkeren. Dat per direct. De daarvoor geldende boete is € 250 en moet direct opgelegd worden.

Er is vanzelfsprekend geen enkel bezwaar tegen gratis parkeren in de parkeergarages van het winkelcentrum, maar parkeren in de omgeving dient alleen met een vergunning toegestaan te worden. Gratis voor de bewoners. En ook hier nul-tolerantie voor overtreders. De geldende boete voor verkeerd parkeren is € 100 en die moet direct opgelegd worden. De kosten om dat te regelen dienen voor rekening van de exploitant van het winkelcentrum te komen. De exploitant die wel de lusten, maar niet de lasten van de door hem veroorzaakte overlast heeft.

Wanneer deze boetes werkelijk gegeven worden, weet binnen een week of twee gegarandeerd iedere automobilist hoe de vlag er voor hangt.

De heer Hornman heeft als expert vanzelfsprekend gelijk. Gelet op zijn staat van dienst is niet anders te verwachten. En als de verantwoordelijk wethouder hem op tijd had geraadpleegd, én naar hem had geluisterd, was de situatie niet volledig uit de hand gelopen. Maar zonder hem ook maar enigszins tekort te willen doen, waren en zijn zijn bevindingen voor een weldenkend mens voor de hand liggend. Voor een weldenkend mens wel.

Steeds wéér is duidelijk dat de betrokken wethouder weliswaar verantwoordelijk is, maar dat zij die verantwoordelijkheid niet aankan of niet neemt. Zij mist de noodzakelijke deskundigheid en verschuilt zich achter een onderzoeksresultaat dat bij het verschijnen al breder bekeken had moeten worden. Maar dat kon zij niet. Wat bindt haar toch zo aan de eigenaar van het winkelcentrum, dat zij zich nauwelijks of niet gebonden voelt om écht voor de omwonenden op te komen? Hoe gaat zij de schade die zij veroorzaakte vergoeden? Wat betekent verantwoordelijkheid eigenlijk nog?

Onomkeerbaar is de situatie niet. De veroorzakers van de schade kunnen ter verantwoording geroepen worden. Geldt dat niet voor iedereen in een rechtsstaat? Nu moeten de bewoners op de eerste plaats komen.

(Naam inzender bij redactie bekend)