In maart 2022 zijn er gemeenteraadsverkiezingen. Politieke partijen maken daartoe kandidatenlijsten en programma’s. Zaken die normaliter achter de schermen gebeuren. Natuurlijk is er daarbij wel eens onenigheid maar dat wordt binnenskamers gehouden. Een partij moet eenheid uitstralen want dat komt goed over bij de kiezer. Zeker vlak voor een stembusgang.

Bij GBLV, de grootste partij binnen de gemeente, is dat de afgelopen weken gruwelijk mis gegaan. Het lokale partijbestuur trad af nadat een aantal leden van de gemeenteraadsfractie het vertrouwen in datzelfde bestuur hadden opgezegd. Aanleiding daar voor: het ontbreken van gemeenteraadslid en partij-ombudsman Nico Hooijmans op de concept kandidatenlijst voor de gemeenteraadsverkiezing.

Dat Hooijmans niet op die lijst stond wisten alle betrokkenen al enkele dagen eerder. Gemor klonk er toen niet. Pas nadat betrokkene zelf de kat de bel aanbond in een fractievergadering waarbij ook bestuursleden aanwezig waren, ontplofte de boel. Zeker ook omdat een groot deel van de fractieleden niet wisten wat hun collega’s van plan waren. Namelijk, het afserveren van het partijbestuur.

Sindsdien overheersen binnen GBLV verdeeldheid en onderling wantrouwen. Met als voorlopig hoogtepunt het besluit van gemeenteraadslid Marien van Wijk om uit de partij te stappen. Hij gaat als éénmansfractie door tot aan de gemeenteraadsverkiezing. Daarnaast heeft hij een nieuwe partij opgezet, Leidschendam-Voorburg-Stompwijk-lokaal (LVSL), waarmee hij in maart aan de stembusgang mee gaat doen. Mogelijk met nog meer GBLV-gemeenteraadsleden op zijn lijst.

Hoe het ook zij, de hele situatie werkt in het nadeel van GBLV. Niet alleen vanwege de interne verdeeldheid maar ook vanwege de te verwachten reactie van de kiezer op de interne machtsstrijd. En dat juist op het moment dat GBLV zich dacht op te maken voor een verkiezingsoverwinning en deelname aan een daarna te vormen coalitie.

Nu was GBLV allerminst de eenheid die men naar buiten toe uitstraalde. Binnen de fractie bestaan al jaren twee kampen: een groep rond fractieleider Frank Rozenberg, en een groep die vindt dat het tijd is een andere koers in te slaan. Deze laatste groep weet zich gesteund door voorlieden van alle andere partijen in de gemeenteraad. Zij allen willen best met GBLV samen werken onder één voorwaarde: Frank Rozenberg mag er niet bij betrokken worden. Privé een prima vent maar vanwege zijn manier van politiek bedrijven pruimt men de GBLV-voorman niet met als grootste verwijten het op de man/vrouw spelen, belerend, betweterig, ongevoelig voor kritiek.

Dat er zo over Rozenberg wordt gedacht weten ze in de GBLV-top ook. Probleem daarbij, zolang betrokkene zelf niet tot dat inzicht komt en zijn consequenties trekt, kan men er niets aan doen. Frank Rozenberg ís de partij, stemmentrekker, koersbepaler, mediaman.

Het was ook Frank Rozenberg die bij de kwestie-Hooijmans het vertrouwen in het partijbestuur opzei. Desgevraagd liet hij toentertijd weten dat er ‘niets’ aan de hand was. Het bestuur was opgestapt en er kwam wel weer een nieuw bestuur. Dat laatst is inderdaad zo: er is een nieuw bestuur waar Rozenberg kennelijk wel mee kan leven. Nu alleen nog afwachten welke plek Nico Hooijmans op de kieslijst krijgt en welk fractielid daarvoor moet wijken.

Rest de vraag of het Rozenberg alleen om Hooijmans ging of om meer: zijn eigen machtsbasis. Voelde hij dat die aan het afbrokkelen was en moest daarom het bestuur weg ten faveure van een hem welgezinde partijleiding? De nu opgestapte Marien van Wijk spreekt van een ‘coup’: een machtsgreep. Maar rept ook over ‘eigen belang’ en ‘eigen veiligheid’ die een rol spelen. Tekenen aan de wand.

Rozenberg zelf beperkte zich in een commentaar op Van Wijks stap tot drie, koude, zinnen: ‘Als fractie hebben we kennis genomen van het uit de fractie stappen van Marien van Wijk. We vinden het jammer dat hij de GBLV-raadszetel meeneemt. Wij wensen hem verder succes’. Een nadere reactie op het vertrek van iemand waarmee hij acht jaar nauw samenwerkte, wees hij af. Binnen 24 uur kwam Rozenberg echter wel met een persbericht over het nieuwe GBLV-bestuur. Business as usual alsof er niets aan de hand is.

Maar dat is er wel degelijk. Het lijkt GBLV te vergaan als zo vele lokale en populistische partijen. Op een gegeven moment worden de ego’s te groot, gaat het alleen nog om posities en macht waarna men elkaar de tent uit vecht. Met als gevolg dat de partij uiteen valt of in het ergste geval helemaal in het niets verdwijnt. De komende maanden zullen veel duidelijk maken.