Een prent in het AD toont een vrouw in een ‘lekker’ jurkje bij het koffieapparaat, ongetwijfeld op haar werk dus. Als bijschrift een multiple choice antwoord van wat jij als man zou zeggen over de kledingkeuze van de ze vrouw. De antwoorden gingen van tè, via slijmerig naar nep tot acceptabel.

300 Mensen demonstreerden in Amsterdam voor meer veiligheid voor vrouwen. Bij een groot deel van de dames was het niet nodig een opmerking over hun leuk jurkje te maken, ze droegen ze niet. Over hun kledingkeuze was zorgvuldig nagedacht, stoer en weerbaar. Neen voor de diehard rokkenjager was hier geen eer aan te behalen.

Je laat het wel uit je botte hoofd om dit soort LEE jeans dragende cowboy-girls te intimideren. Sterker, zij intimideerden mij. En dan was ik niet eens alleen met hen, bij het koffieapparaat op mijn werk. Ík zat nog op veilige afstand, onderuitgezakt, het nieuws te kijken.

Neen hier stond zeker niet de doorsnee vrouw waar het om ging. Daarvoor waren er ook veel te weinig op komen dagen. Volgens mij zegt dat toch wel iets over het uitvergroten van dit, uiteraard wel aanwezige, probleem van vrouwenonveiligheid. Dat probeer ik met de bovenstaande tekst ook niet te ontkennen.

Maar je gaat toch ook niet een heel korenveld platbranden omdat er een aantal berenklauwen tussen staan. Je haalt de klauwen er uit. Elkaar het hof maken c.q. versieren is zo oud als de mensheid. Lonken, aftasten, machogedrag, afstoten, lokken, aanvallen. Een prachtig spel waarin mensen als vlinders om elkaar heen dartelen. Er zijn opera’s, schilderijen, dansen, boeken en films van gemaakt.

Ben je er niet van gediend geef je dat aan. Dat doet het merendeel. Vind je haar leuk, zoek toenadering, dan merk je het vanzelf. Als ze niet wil blijf je er met je poten af, loop met je staart tussen je benen weg en lik je wonden. Niet elk lekker jurkje is voor joe.

(Tekst: Mink Out. Bundel verkrijgbaar: www.conckshop.nl)