B&W voorzien geen bouwproblemen door de uitspraak van een Noordhollandse rechter dat gemeenten ten onrechte de mindere stikstofuitstoot van verkeer door de verlaging van de maximum snelheid, hebben gebruikt om woningen te kunnen bouwen, ondanks extra stikstofvervuiling.

Dat heeft wethouder Astrid van Eekelen CDA-gemeenteraadslid Ron van Duffelen laten weten in antwoorden op vragen. Het raadslid voorzag grote problemen voor de bouw op basis van mediaberichten over de uitspraak.

De wethouder: ‘Het college van B&W acht deze analyse voorbarig en deelt deze vooralsnog niet. In de eerste plaats is van belang dat het hier gaat om een uitspraak van een lagere rechter, namelijk de rechtbank Noord-Holland. Aangezien het hier gaat om een fundamenteel onderwerp, de landelijke stikstofproblematiek en de gevolgen daarvan voor de ontwikkeling van bouwplannen en dergelijke, is aannemelijk dat deze zaak door middel van hoger beroep zal worden voorgelegd aan de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Totdat in hoger beroep uitspraak is gedaan is het oordeel van de lagere rechter niet onherroepelijk. Het college acht alleen al daarom de conclusie, dat deze uitspraak van de rechtbank Noord-Holland met terugwerkende kracht leidt tot een landelijke bouwstop, voorbarig. Het college verwacht dat hetzij vanuit de Rijksoverheid hetzij door middel van een beoordeling van de uitspraak in hoger beroep meer duidelijkheid zal worden gegeven over de daadwerkelijke consequenties en reikwijdte van deze uitspraak’.

‘Vooralsnog spelen er in Leidschendam-Voorburg geen nieuwe of lopende bouwprojecten, waarvan de realisatie afhankelijk is van de beschikbaarheid van stikstofdepositieruimte uit het Stikstofregistratiesysteem. Op dit moment zijn er geen bezwaar- of beroepsprocedures aanhangig tegen verleende omgevingsvergunningen, waarbij milieuaspecten en/of stikstof een specifieke, concrete bezwaar- of beroepsgrond vormen. Voor zover het college bekend is er in Leidschendam-Voorburg geen sprake van bouwprojecten, waarvoor een omgevingsvergunning van de provincie vereist is en waarbij tegen dergelijke vergunningen bezwaar- of beroepsprocedures aanhangig zijn’.

‘Het college kan zelf als bevoegd gezag geen maatregelen treffen ten aanzien van de uitvoering van bouwprojecten. Het is aan de initiatiefnemers van bouwprojecten om ervoor te zorgen dat de beoogde ontwikkelingen in overeenstemming zijn met de geldende stikstofnormen. Het college toetst vervolgens voor elk bouwproject aan de hand van een AERIUS-berekening (AERIUS is de door het Rijk beschikbaar gestelde tool waarmee de stikstofdepositie op Natura 2000-gebieden als gevolg van ruimtelijke ontwikkelingen dient te worden berekend) en waar nodig aanvullende onderbouwingen of dat al of niet het geval is. Indien de geldende stikstofnormen worden overschreden, dan is een natuurvergunning van de provincie vereist – die in de huidige situatie slechts bij hoge uitzondering zal worden verleend – en zonder welke het college voor een dergelijk bouwproject geen omgevingsvergunning kan verlenen of de raad daarvoor geen verklaring van geen bedenkingen kan afgeven of een bestemmingsplan kan vaststellen. Op deze manier wordt het in acht nemen van de geldende stikstofnormen adequaat geborgd. Bouwprojecten die niet aan de geldende stikstofnormen voldoen en waarvoor geen natuurvergunning mogelijk is, kunnen immers niet worden uitgevoerd’.