Een reeks problemen belemmeren de huisvesting van zogenoemde ‘doelgroepen’ zoals statushouders (asielzoekers die mogen blijven), alleenstaande minderjarige Vreemdelingen, ouderen met een behoefte aan verzorgd wonen, mensen uit de geestelijke gezondheidszorg, mensen uit maatschappelijke opvang, de vrouwenopvang en gevangenissen, jongeren uit de jeugdopvang, relatiebrekers en arbeidsmigranten.

Dat stelt gedeputeerde Anne Koning in een brief aan Provinciale Staten. Zij noemt:

= Onvoldoende sociale huurwoningen bij gemeenten en woningcorporaties,

= Gemeenten en woningcorporaties zien dat de voorraad kleine(re) sociale huurwoningen afneemt. Deze voorraad is uitermate geschikt voor het huisvesten van de bijzondere doelgroepen. Nieuwbouw van kleine eenheden is traag en uiterst lastig gezien de lage huurprijs die noodzakelijk is,

= Gemeenten geven aan dat er nieuwbouw nodig is van woonzorgwoningen voor ouderen die behoefte hebben aan intensieve zorg (Wet langdurige zorg). Het is lastig om een investerende partij hiervoor te vinden,

= Vanuit de woningcorporaties zijn er ondanks het afschaffen van de verhuurdersheffing nog niet overal voldoende financiële mogelijkheden om sociale huurwoningen te realiseren,

= De woningcorporaties in sommige gevallen onvoldoende steun bij de raden van gemeenten voor het bijbouwen van sociale huurwoningen. Dit heeft vaak te maken met het draagvlak voor het huisvesten van doelgroepen in buurten,

= Flexwonen wordt als één van de oplossingen gezien bij gemeenten en corporaties. De corporaties geven aan dat de realisatie daarvan moet worden versneld,

= De groep die niet in aanmerking komt voor urgentieafspraak heeft het moeilijk. Het gaat om vaak jonge mensen die problemen hebben met zelfredzaamheid, vaak laag begaafd zijn, wonen nog niet zelfstandig wonen of wachten op een plek in jeugdzorg, maatschappelijke opvang of beschermd wonen. Vaak is er sprake van (dreigende) dak- of thuisloosheid,

= Er wordt soms onvoldoende samengewerkt tussen gemeenten als het gaat om het huisvesten van doelgroepen.

= Er ontbreekt vaak maatschappelijk draagvlak bij het huisvesten van kwetsbare doelgroepen,

= De woningcorporaties geven aan dat er door het COA (centraal orgaan opvang asielzoekers) te veel vergunninghouders worden gekoppeld die niet passen bij het woningaanbod in de gemeenten. Ook nareis van de gezinsleden is lastig. Huisvesting van deze doelgroep vindt grotendeels plaats in de sociale voorraad van woningcorporaties. En dan vooral in het goedkope segment. Er zijn onvoldoende woningen in dit segment om aan de vraag te kunnen voldoen.

‘Wij blijven ons inzetten op het versneld realiseren van betaalbare woningbouw, waaronder sociale huurwoningen en flexwoningen in onze gesprekken met gemeenten, regio’s en woningcorporaties. Dit doen wij via het Omgevingsbeleid, inzet van financiële instrumenten en het bieden van hulp bij specifieke gevallen’, aldus Koning.

‘De totale omvang van de diverse te huisvesten doelgroepen is een grote opgave voor gemeenten en dus voor de regio’s. Juist omdat de druk op de woningmarkt al bijzonder hoog is. Wij zullen hen waar mogelijk blijven ondersteunen en in gesprek blijven over oplossingen’.