‘Ondanks herhaalde toezeggingen van wethouder Bianca Bremer om een participatietraject te organiseren op het zeer omstreden Ontwerpbestemmingsplan over woningbouw in Vlietland, komt er toch geen inspraak.
Hiermee heeft de wethouder, na vragen van meerdere gemeenteraadsleden hierover tijdens de voorlichtingsbijeenkomst op 23 september, de gemeenteraad onjuist geïnformeerd. Ook de verschillende organisaties die op de toezeggingen rekenden, komen bedrogen uit.
Volgens het college van B&W is er op het besluitvormingstraject Ontwerpbestemmingsplan geen participatie mogelijk. Als argument voor die bewering wordt het huidige bestemmingsplan uit 2005 genoemd, waar toestemming voor de bouw van 222 recreatiewoningen uit voortvloeit. ‘De participatie kan daarom niet meer gaan over de vraag of er recreatiewoningen komen’, aldus de wethouder.
,,De gewenste participatie gáát helemaal niet over die vraag”, reageert Ed Krijgsman, voorzitter van de vereniging Vrienden van Vlietland. ,,Er zijn inmiddels tientallen voorstellen gedaan door burger(organisaties) om de bouwplannen te borgen in een groener, duurzamer en eigentijdser kader dan in het Ontwerpbestemmingsplan. En dát plan wijkt sterk af van dat uit 2005: andere bouwlocaties, ieder huis op een eigen kavel, eilanden die kunstmatig gecreëerd moeten worden en land dat vervangen wordt door water, een gebied met natuurwaarden dat gesloopt moet worden et cetera. Dat is allemaal in strijd met het plan uit 2005 dus moet er een geheel nieuw bestemmingsplan in procedure worden genomen. Uiteraard mét alle stappen in het democratische proces. Burgerparticipatie en een wethouder die haar toezeggingen nakomt, horen daar gewoon bij.”
,,Nu beweert de wethouder dat die toezeggingen het toekomstige ‘inrichtingsplan’ betroffen, maar ook dat klopt niet. De volksvertegenwoordigers vroegen expliciet naar de inspraakmogelijkheden tijdens de procedure van het Ontwerpbestemmingsplan. En de wethouder benoemt bij haar antwoorden die bestemmingsplanroute zelf óók expliciet. Luid, duidelijk en bij herhaling. Beluister de laatste minuten van het videoverslag maar, dat is onder andere te vinden op de website van de Vrienden.”
Volgens bestuurslid Sonja Noot, lijkt het er meer op dat het college van B&W andere motieven heeft om participatie buiten de deur te willen houden. ,,De gemeente zit met een dubbele pet in dit dossier: ze hebben zich al in de zomer van 2021 juridisch verbonden aan de ontwikkelaars. Ze ging toen akkoord met een inspanningsverplichting aan Recreatiecentrum Vlietland en ontwikkelaar Dutch Lake Residence om een zo vlot mogelijk politiek en ambtelijk proces te bevorderen ten behoeve van de ontwikkelaars. Een jaar vóór de bevolking het Ontwerpbestemmingsplan kon inzien en zonder de gemeenteraad hierover te informeren.”
Het college zit dus in een moeilijk parket. Burgerprotesten en een kritische gemeenteraad kan het gemeentebestuur nu slecht gebruiken, omdat dat vertraging en aanpassingsvoorstellen kan betekenen. En dat staat haaks op de aangegane juridische verplichtingen.
Het college maakt dat ook zelf duidelijk in de brief die zij op 6 december aan de gemeenteraad stuurde. De aangegane verplichting met de ontwikkelaar wordt daar als argument gebruikt om niet in te stemmen met tegenvoorstellen namens de 17.000 verontruste burgers: ‘Het niet vaststellen van het Ontwerpbestemmingsplan kan gezien worden als een toerekenbare tekortkoming van het college en schadeplichtigheid door de gemeente’, aldus B&W aan de gemeenteraad.
Ed Krijgsman: ,,Hoezo democratie? Eerst de wettelijke speelruimte van de volksvertegenwoordigers negeren en frustreren door voortijdig en in stilte bindende contracten aan te gaan (ten behoeve van projectontwikkelaars en niet ten behoeve van de bevolking) en vervolgens die contracten gebruiken om druk uit te oefenen op de gemeenteraadsleden.”
,,Horen onze volksvertegenwoordigers geen onafhankelijke, goed afgewogen besluiten te kunnen nemen? ‘Zonder last en ruggespraak’ zoals dat zo mooi heet? Je zou er cynisch van worden, zeker nu óók nog alle betrokken burgers en hun organisaties buitenspel worden gezet in de besluitvorming. Participatie op dit omstreden dossier nádat het onherroepelijk is vastgesteld.”
,,Dit college van B&W gedraagt zich als 19e eeuwse regenten en lijkt geen verplichtingen te voelen naar al die burgers en hun goeddoordachte voorstellen. Onze hoop is nu gevestigd op onze gekozen volksvertegenwoordigers. Zij hebben in onze democratie wettelijk het laatste woord, niet het college van B&W of de projectontwikkelaars. Wij hopen dat onze gemeenteraadsleden de ruimte en het respect opeisen om hun bij wet vastgelegde taak naar behoren uit te kunnen voeren”, zo besluit Sonja Noot’.
(Vrienden van Vlietland)
