Heb geen groene vingers, maar soms ben ik op mijn ‘landgoed’ bezig om het een of andere natuurlijk proces te begeleiden. Als ik dat niet deed zou het toch een aardige puinhoop worden.
Nou was het ooit eens dat ik, door een verhuizing, maanden niet naar mijn tuin had omgekeken en dat hij daarna mooier was dan ooit tevoren. Maar toch, in de tuin die ik nu al 35 jaar of zo heb ben ik gewoon onmisbaar.
Tijdens wat graafwerkzaamheden kwam ik een vreemde klomp aarde tegen. Er zat iets in leek het wel. Na wat gebrokkel staken er vier wieltjes uit. Jawel, het was een autootje, dat daar in de modder was blijven steken.
Binnen aan de keukentafel met koffie en koek heb ik hem met een borsteltje zandvrij gemaakt. Tegen mijn verwachting in bleek de lak nog redelijk in conditie en zelfs de vering werkte nog naar behoren.
Na wat blazen, pielen, een druppie naaimachineolie en een poetsbeurt met wat Pledge stond het wagentje als fonkelnieuw te glimmen op mijn keukentafel.
Hij kon zeker het blinkend middelpunt zijn van een 2e hands dinky toy garage. Terugzakkend in kindsheid parkeerde ik, met mijn hoofd zijwaarts op mijn arm, het autootje tuffend tussen de suikerpot en mijn mobieltje.
Het was een Mercedes Benz, net zo een als de buurman 2 etages boven mij. Wat zal zijn zoontje trots geweest zijn op de glimmende kopie van de auto waar zijn vader in reed. Grote kans dat ooit dit wagentje van het balkon was gevallen, terwijl ik niet thuis was. Een enorm drama voor zo’n klein mensje.
‘s Avonds heb ik het bolide-tje op de brievenbuspartij van ons afgesloten portiek gezet om hem weer bij zijn rechtmatig eigenaartje te krijgen.
Toen ik bij nacht en ontij thuis kwam stond het karretje er nog onaangeroerd. De nacht erna weer en weer stond hij alleen in het kille winternachtportiek.
Een maand lang zelfs stond mijn noeste huisvlijtvrucht als ongewenst te wachten op niemand. Had met hem te doen en nam hem weer mee naar binnen in mijn koud doch welkom huis. Hij staat nu, trots als een pauw, op het plankje tussen de BMW motor, de Harley Davidson en wat minibenzinepompjes.
Volgens mij heeft hij het helemaal naar zijn zin, hij klaagt in ieder geval niet.
En dat verwende pokkenventje van de 2e etage, nou ja die zal wel zat van deze karretjes hebben als hij de Mercedes niet wilde. Toen ik zijn leeftijd had, had ik er maar 1 en daar was ik heel enorm blij mee. Zal wel aan de tijd liggen.
(Tekst Mink Out)
