De provincie Zuid-Holland wil dat kennis en kunde die bij burgers aanwezig is – zogenoemde burgerwetenschap (citizen science) – veel meer gaan gebruiken. In eerste instantie bij wegprojecten en dan met name inzake geluidhinder en luchtvervuiling. Dat blijkt uit een nota die Gedeputeerde Staten (GS) hebben gepubliceerd.

Bij burgerwetenschap gaat het erom dat burgers zelf gegevens (data) gaan verzamelen. Tot nu toe had de overheid het monopolie, maar die tijd is voorbij, zo geven GS aan. De mogelijkheden van burgers nemen toe, en er zullen ook steeds meer initiatieven van burgers ontstaan.

GS verwijzen naar ervaringen met burgerparticipatie. Initiatieven van burgers worden vaak niet ‘doorvertaald’ in beleid; ideeën dringen niet door tot de bestuurders; het doel van de overheid is vaak anders dan dat van de burgers; de overheid heeft vooraf al een idee over de uitkomst; er is te weinig geld voor burgerparticipatie; de overheid heeft een andere benadering van besluitvorming; er zijn verschillende opvattingen over het probleem en de rechtvaardigheid.

Bij de burgerwetenschap is het moeilijk voor overheden om data die burgers aandragen te aanvaarden. Er wordt ook te veel nadruk gelegd op ‘harde’ data om die dan vervolgens in systemen die de overheid zelf hanteert, in te passen.

Volgens GS heeft burgerwetenschap een meerwaarde: er komt andersoortige en meer lokale informatie boven die bovendien een signaalwerking heeft. Het beeld dat de overheid heeft wordt zo completer. ‘Het is aan de overheid om mechanismen in te bouwen om het potentieel van burgerwetenschap te benutten’.

GS stellen tegelijk dat burgerwetenschap ‘geen wondermiddel’ is en geen oplossing biedt voor alle soorten vragen. ‘Als ambtenaar/bestuurder van de overheid dient men zich per project samen met de burger af te vragen of en op welke manier burgerwetenschap van toegevoegde waarde is voor het oplossen van het voorliggende probleem’.

Bij besluiten inzake infrastructuur is nu te weinig aandacht is voor de beleving van de burger, zo staat in het stuk. ‘Het is een technische wereld die gebaseerd is op modellen en metingen’. Beleving, zoals hinder, zit niet in de normering. ‘Hinder is dan ook niet alleen verbonden aan de feitelijke situatie, ook aan de emoties en bejegening die daaromheen spelen. En daarmee hebben overheden meer handelingsperspectief om hinder te verminderen dan zij zich soms realiseren’.

GS reppen over ‘een nieuw tijdperk aan waarin de provincie veel minder de regie heeft over de relatie met de burger’. Er moet een samenspel ontstaan waar bij nog steeds van alles kan gebeuren. ‘Het is aan de provincie om te zoeken naar manieren om te ondersteunen, te participeren en randvoorwaarden te scheppen om goede samenwerking te realiseren’.