De tentoonstelling was al met de nodige bombarie aangekondigd voor 2020: 75 jaar bevrijding. Corona gooide roet in het eten. Net als in 2021 en 2022. Sinds 24 februari loopt echter in Villa Dorrepaal een expositie over George Maduro. ‘Onze’ oorlogsheld, zo beweert de gemeente.

Op 23 februari werd het geheel plechtig geopend. De gouverneur van Curacao was er (geboorteplaats van George), de Commissaris der Koning, de burgemeester en nog zo’n 200 genodigden. Een besloten gezelschap ter ere van het gebeuren.

Dat ‘gebeuren’ valt echter zwaar tegen. Het is zoeken naar de ingang. Binnen wordt de bezoeker in een overigens kale ontvangstkamer, geacht eerst een film van 10 minuten te aanschouwen. Daarin wordt het hele verhaal van George’s heldendaad, de verovering van de villa op Duitse soldaten 10 mei 1940, verteld.

De film draait non stop. Toeschouwers die hem al gezien hebben moeten door de rest van de aanwezigen naar een zijvertrek. Dat is niet de enige storende factor. Degenen die binnen komen trekken zich ook weinig aan van de reeds aanwezigen waarbij de ontvangstdame qua stemgeluid ook nog een duit in het zakje doet.

Maar goed, in de overige kamers panelen van vier bij 2,5 meter met plaatjes en teksten die feitelijk niets toevoegen aan de film. Her en der een vitrine met wat persoonlijke spulletjes van George. Zoals schooldiploma’s, uniformen, zijn zwaard en de Willemsorde die hij kreeg voor zijn heldendaad.

De bezoeker kan vervolgens de kelder in. In een kale witte ruimte te midden van verwarmingsbuizen citeert een emotieloze stem het rapport dat George zelf over zijn actie aan de legerleiding uitbracht.

Hoe hij vanaf de Frederikkazerne met vijftien man en één mitrailleur per tractor en kar via de Juliana van Stolberglaan en Prinses Mariannelaan naar Villa Heeswijk reed. Om van daar af met tien man via de Oude Tolbrug de villa te bestoken met mitrailleurvuur en kanonskogels, afkomstig van een kanon dat andere Nederlandse militairen daar hadden. Of brachten.

De aanval werd van twee kanten ingezet. De Duitsers, zeven, zaten in de kelder. Na een salvo vanaf de trap die ruimte in kwamen ze met opgeheven armen naar buiten. Op het terrein zelf werden nog vier andere Duitsers overmeesterd. Dat was het.

Helaas is dat alles niet zichtbaar gemaakt. Geen enkele kaart bijvoorbeeld. Geen informatie over de omgeving, Villa Heeswijk, de brug, de andere militairen die er waren, de Duitse bezetter, de medestrijders van George.

De focus ligt geheel op Maduro zelf en dan ook nog op een wijze die hem geen echte eer aan doet. Een gemiste kans. En nog een tip: hang eens nieuwe gordijnen op in de villa.

(Z.S.)