In Den Haag heeft 1 op 4 mensen moeite met lezen en schrijven. Taalambassadeurs Rosetta, Leyla, Dick en Michel van ‘Doe Weer Mee!’  weten uit eigen ervaring hoe lastig dat is in een maatschappij die je overspoelt met informatie. Ook als je naar het ziekenhuis moet voor een onderzoek of behandeling, komt er op informatiegebied veel op je af. HMC vraagtde taalambassadeur om te kijken naar enkele brieven, mails en internetpagina’s waarmee veel patiënten te maken krijgen.

Als eerste staan de digitale afspraakbevestiging en de afspraakbevestiging in briefvorm op de rol. De 4 taalambassadeurs en projectleider Armand van Doe Weer Mee! lezen ze geconcentreerd. Dat steeds meer communicatie digitaal gebeurt, blijkt bij sommige taalambassadeurs tot extra hindernissen te leiden. “Inloggen met DigiD is lastig als je niet goed kunt omgaan met computers”, vertelt Michel. “Oefenen helpt trouwens wel.” Het eerste wat Rosetta doet als ze informatie moet bekijken via internet, is zoeken naar een telefoonnummer. “Dan bel ik om te vragen wat de bedoeling is.”

Michel adviseert om in de afspraakbevestigingsmail het adres erbij te zetten van de ziekenhuislocatie waar je moet zijn. “Zo voorkom je dat mensen zich melden op de verkeerde plek.” Leyla vindt de zin ‘Dit is een automatisch gegenereerd bericht’ verwarrend. “Wat is dat, ‘gegenereerd’? En waarom moet ik dit weten?” Ook aan de papieren afsprakenbrief valt nog wel wat te verbeteren. “Ik vind het te veel tekst”, zegt Leyla. “Noem de datum, waar je moet zijn en wat je moet doen als je niet kunt komen. Van het coronavirus en zo weten we wel. Deze brief zou ik nu ongelezen wegleggen omdat die te lang en te druk is.”

De internetpagina’s en flyers die de taalambassadeurs bekijken, leiden tot vergelijkbare aanbevelingen.  “Waarom vragen jullie bijvoorbeeld overal om een lijst mee te nemen van de medicijnen die ik gebruik?”, vraagt Dick zich af. “Als ik in het ziekenhuis kom, kunnen jullie dat altijd gewoon opzoeken in de computer.” “Moeten mensen informatie echt lezen? Zet dan bovenin dat de informatie belangrijk is voor hen. Dan ga ik het in ieder geval lezen, ook al kost het me moeite. Of ik vraag iemand om me hierbij te helpen”, geeft Michel aan.

De adviezen van de taalambassadeurs betekenen niet dat de communicatiemiddelen niet voldoen. Vaak halen ze de belangrijkste informatie wel uit de brieven, mails en internetpagina’s. Maar deze communicatiemiddelen kunnen wel beter en kernachtiger als we ervoor willen zorgen dat zoveel mogelijk patiënten ze lezen. En dus goed voorbereid naar het ziekenhuis komen.

De taalambassadeurs geven ook positieve feedback. “De gastvrouwen in het ziekenhuis vind ik geweldig”, zegt Michel. “Ze helpen je om te komen waar je moet zijn. Ook de kleurcodes in HMC Westeinde en HMC Antoniushove helpen om de weg te vinden.” De beeldschermen met informatie die overal in het ziekenhuis hangen, vallen eveneens in de smaak.