Elk jaar bezoekt de burgemeester op 4 mei Dodenherdenking de oorlogsmonumenten Park Leeuwenbergh, Prins Bernhardlaan Voorburg en Park Sytwende. Stompwijk wordt niet aangedaan, ook al is daar eveneens een oorlogsmonument ter nagedachtenis aan vier gevallen dorpsbewoners.

Ondermeerweg Stompwijk. Her en der een boerderij. Weilanden met koeien. Stille slootjes. Vogelgeluiden. Rust en vrede. Wie hier staat kan zich moeilijk terug verplaatsen naar de tijd van de Tweede Wereldoorlog. Ook hier lagen Duitsers.

Het is 22 februari 1945 als een B24H bommenwerper, Jolly Duck gedoopt, van Wendling Airfield bii Norwich in Engeland opstijgt voor een vlucht naar het Duitse Northeim gelegen tussen Hannover en Kassel. Op de terugweg wordt het toestel geraakt door Duits luchtafweergeschut. Een motor wordt getroffen.

De bemanning besluit te landen in ‘bevrijd’ gebied. Boven Leiden realiseert men zich dat dat niet haalbaar zal zijn. Dus is een noodlanding geboden. Die vindt even na 15.00 uur plaats in een weiland aan de Ondermeerweg/Geerweg in Stompwijk.

Het toestel komt haaks op de weg te staan. De machine ploegt zich een halve meter de grond in. De cockpit eindigt boven de straat. De negen bemanningsleden zijn ongedeerd. Omwonenden laten hen weten dat de Duitsers slecht op enkele kilometers afstand een bunkercomplex hebben en dus snel ter plaatse zullen zijn.

De negen bemanningsleden splitsen zich op om een vlucht makkelijker te maken: vier duo’s en een éénling maken dat ze weg komen. Twee duo’s worden echter snel door de toegesnelde Duitsers opgepakt en afgevoerd naar het Westerpark in Zoetermeer.

Een ander duo duikt onder in Stompwijk en ‘verhuist’ later naar Den Haag. Men overleeft de oorlog. Een tweede duo wordt opgevangen door het verzet in Bleiswijk. Ook daar loopt het goed mee af.

De éénling weet met hulp van het Zoetermeerse verzet in Zevenhuizen aan een veilig onderkomen te geraken. Toch wordt hij daar door de Duitsers ontdekt. In een vuurgevecht wordt betrokkene op 29 april 1945 gedood.

Terug naar 22 februari. Het bericht dat de B54H een noodlanding in Nederland heeft gemaakt komt ook in Engeland aan. Een verkenningsvlucht wordt georganiseerd. Op basis van vergaarde informatie wordt besloten het restant van de B54H te vernietigen.

Op 26 februari vliegen twee Engelse Spitfire’s naar Stompwijk. Daar wordt het wrak van de B54H onder vuur genomen. Daarbij vallen op de grond vier doden. Jopie van Bemmelen, Maria den Elzen Zonderop, Tinus Janson en Gerrie van Bemmelen. Ed van Bemmelen raakt zwaargewond maar zal overleven.

Jopie en Gerrie zijn spelende kinderen, Maria is uit nieuwsgierigheid gekomen en Tinus is de eigenaar van de boerderij direct naast de restanten van de Jolly Duck. Hij is naar buiten gekomen om te zien wat er loos is.

Het drama is ter plekke weergegeven door een herdenkingsbord in een simpele grindbak. Aan het nabij staande hek van de boerderij vertelt een informatiebord het verhaal. Wie echter niet weet waar te kijken zal deze aanwijzingen niet snel oppikken. En stilstaan kan op de smalle weg ook niet echt.

Hoe dan ook steekt het geheel schril af bij de aandacht die bijvoorbeeld een George Maduro krijgt voor zijn actie om Huize Dorrepaal (Park Leeuwenbergh) voor korte tijd te ontdoen van Duitse soldaten. Daar 100 procent, in Stompwijk 0 procent. Het leed daar geleden lijkt vergeten.