Bijna alle gebruiksvoorwerpen die worden opgegraven, zijn kapot. Dat is natuurlijk ook meestal de reden waarom ze zijn weggegooid. Een uitzondering hierop vormt verpakkingsmateriaal. Voorbeelden daarvan zijn flessen van glas of aardewerk waarin wijn, water of medicijnen hebben gezeten, en potten van glas of aardewerk die zalfjes hebben bevat.

Bij de opgraving achter bakkerij Klink in de Schoolstraat in 1992 heeft de archeologische werkgroep zo’n gaaf zalfpotje van aardewerk gevonden. Het potje is gemaakt van roodbakkend aardewerk en alleen van binnen geglazuurd. Het is 4,4 cm hoog en heeft een diameter van 2,7 cm. Het zalfpotje is gemaakt in het derde kwart van de 17e eeuw

Ook in 1992 heeft de werkgroep op de locatie Schoolstraat 20 (van de voormalige kaas- en eierhandel Hoogendam) de bodem van een eveneens roodbakkend, van binnen geglazuurd zalfpotje gevonden. Dit was met een bodemdiameter van 4 cm iets groter. Het dateert wel uit ongeveer dezelfde tijd.

De potjes werden met zalf verkocht door de apotheker. Ze werden daarbij afgedicht met een houten dekseltje of een stukje varkensblaas. Na gebruik werden ze doorgaans weggegooid. (Tekst: Wim van Horssen, foto: Joanneke van den Engel-Hees)