Bij een dwarslaesie zijn de zenuwen in het ruggenmerg helemaal of voor een deel kapot. Daardoor geven de zenuwen minder of helemaal geen signalen meer door aan de armen of benen. Patiënten hebben hierdoor minder of zelfs geen gevoel en kracht meer in hun armen of benen. Het kan ook zijn dat de zenuwen geen signalen meer doorgeven aan organen als de darmen en blaas. Deze organen werken dan minder goed. Een dwarslaesie komt vaak door een ongeluk of val. In Nederland leven tussen de 12.000 en 15.000 mensen met een dwarslaesie.

Een neurochirurg zet na het ongeluk of de val tijdens een operatie de verschoven of gebroken ruggenwervels vast met schroeven of staven. Vaak haalt de neurochirurg ook wat bot weg om het gezwollen ruggenmerg meer ruimte te geven. De zenuwen in het ruggenmerg krijgen daardoor meer ruimte. Soms gebeurt deze operatie (bijna) meteen na het binnenbrengen van de dwarslaesiepatiënt in het ziekenhuis. In andere gevallen wordt er langer gewacht. Dit kan komen doordat andere levensbedreigende letsels eerst behandeling nodig hebben.

Binnen de D-SCIRET studie wordt onderzocht welke manier van behandelen uiteindelijk leidt tot het beste herstel en de beste kwaliteit van leven voor de patiënt. Om dit te onderzoeken, worden op 2 momenten vragenlijsten afgenomen bij patiënten: bij de opname in het ziekenhuis na het ongeluk of de val en een jaar later. De behandeling die de patiënt krijgt, is hetzelfde als wanneer de patiënt niet mee zou doen met de studie. Uiteindelijk is het doel dat alle grote traumacentra meedoen aan deze studie, die 3 jaar gaat lopen. De studie is deels gefinancierd door deelname aan de Rapenburg Race Dit is een zwemwedstrijd door de grachten van Leiden om geld op te halen voor het verbeteren van de levenskwaliteit van mensen met een dwarslaesie.