Alleen bij uitzondering zal de provincie nog toestemming geven voor nieuwe zon energieprojecten op landbouwgrond. Dat heeft gedeputeerde Berend Potjer bekend gemaakt. Hij beroept zich op een recent gesloten akkoord met het Rijk, provincies, gemeenten, Unie van Waterschappen en Netbeheer Nederland. ‘Partijen menen dat het gebruik van landbouw- en natuurgronden voor zonne-energie in principe ongewenst is’, staat in dat akkoord.

Bij het opwekken van zonne-energie wordt in eerste instantie (1) gekeken naar zonnepanelen op daken en gevels. Daarna volgen (2) onbenutte terreinen in bebouwd gebied en (3) onbenutte terreinen in landelijk gebied. Landbouw- en natuurgronden staan als vierde en laatste in de rij van mogelijkheden.

‘Voorop staat de voorkeur voor meervoudig ruimtegebruik, zoals het benutten van daken en overige geschikte functies. In een provincie waarin onbebouwde ruimte een schaars en waardevol goed is, is een terughoudende benadering van zonnevelden in die open ruimte op zijn plaats, in combinatie met een stimulerende benadering voor zonnepanelen en warmtecollectoren op dak. Daarom kijkt de provincie vooral naar de mogelijkheden om zonne-energie op te wekken binnen de bebouwde omgeving en op daken en gevels’, aldus Potjer.

In het akkoord staat dat de betrokken partijen de opties 1 tot en met 3 stimuleren en zo slim mogelijk te combineren met ruimtelijke en maatschappelijke opgaven. In Regionale energie strategieën opgenomen afspraken blijven wel van kracht.

Als gronden om toch zonprojecten op landbouwgronden toe te staan, noemt het akkoord:

= combinatie van een substantiële agrarische functie met een zonnepark;

= landbouwgronden die op basis van bestuurlijk bindende afspraken in de toekomst een andere bestemming krijgen of gronden die minder geschikt worden voor een landbouwfunctie door verzilting, vernatting of bodemdaling;

= als de aanleg van zonneparken betekenisvol bijdraagt aan de vermindering van de netcongestie of zorgt voor vergroting van een efficiënter netwerkgebruik.