‘Tsja, het valt als inwoner van onze gemeente toch vaak echt niet mee hoor!

Waar je allemaal voor komt te staan. Alles wordt duurder, veel te weinig woningen, steeds meer verkeersdrukte en we moeten ook nog zorgen dat we schone lucht inademen op een gezond en zo groen mogelijk stukje grond enzovoort, enzovoort.

‘,,Nou, nou, bijna geen ruimte meer om je gewoon blij en gelukkig te voelen”, zou je haast zeggen.

Daarom leek het mij een goed idee om al diegenen die het bestuur voeren over onze gemeente eens in wat delen een begrijpelijk kijkje te geven in het leven van een willekeurige inwoner.

Hoe denkt zo’n inwoner nu eigenlijk en hoe voelt zo’n inwoner zich aangesproken? En hoe tevreden is de inwoner met allerhande besluiten die door het gemeentebestuur worden genomen?

Best wel ingewikkeld, want eigenlijk zijn de inwoners zelf de baas. In 1848 hebben we in Nederland besloten dat de Koning het niet langer voor het zeggen had, maar dat de macht voortaan bij de inwoners lag.

Alleen was het lastig om alle inwoners te laten besturen en daarom hebben we toen besloten dat te laten doen door een kleine groep inwoners die tijdelijk het vertrouwen kreeg om die taak namens de inwoners uit te voeren.

Maar…..ai, daar wil het nog wel eens mis gaan en u voelde hem al een beetje aankomen.

Doet de kleine groep wel wat de grote groep inwoners in meerderheid wil?

Maar daarover een volgend keer….en neem intussen wat ruimte voor blijheid en geluk in de komende dagen’.

Burgermans (Inwoner)