‘De afgelopen dagen was er veel te doen over een illegale parkeerplaats op het plein aan de Frans Mortelmansstraat in Voorburg (winkelcentrum Julianabaan). Geheel in de geest van de tijd zouden we het een pop-up parkeerplaats kunnen noemen, maar de situatie is anders.

Het is een deprimerende omgeving. Grijs, grauw, ’s avonds donker en als ik er dan langs moet fietsen heb ik wel eens het idee dat ik in een klassieke Franse ‘film noir’ terecht ben gekomen. Dat zeg ik niet zomaar; het plein en vooral die vlakte staat op een of andere manier haaks op de samenleving. Het is volledig versteend en niet in lijn met het beweerde streven om hittestress de baas te worden. Er staan 3 bankjes op afstand van elkaar. Het nodigt niet uit om neer te strijken en met een buurtgenoot een praatje te maken. Je kunt er alleen een saaie kale vlakte over lopen.

Ik vind het volkomen begrijpelijk dat men hier reguliere parkeergelegenheid in ziet. Zeer vele jaren terug heeft een wethouder in een wijkbijeenkomst zelf nadrukkelijk aangegeven dat de blauwe strepen de rand van een reguliere parkeerzone aangeven. Dus is het logisch dat men daar netjes naast de blauwe strepen parkeert. Er staan verderop dan weer blauwe dwarse strepen en grijze hekken op de weg naar een parkeergarage en vrachtbezorging. Dat werkt verwarring ook in de hand. Ook de kleurstelling en hoogteverschillen, vorm en functie zijn niet in lijn met elkaar. Een gemeenteraadslid noemde de omgeving openhartig terecht rommelig. Tot honderden meters verderop is het een ratjetoe van verkeerstechnische onduidelijkheden en gevaren.

Bij het betwiste terrein staat aan de zijkant een ondermaats bord (voetgangersgebied) waarvan onduidelijk is van waar tot waar het strekt. Zijdelings? Alleen daarachter? Tot achter het ronde gebied? Wie voorzichtig het betwiste gebied oprijdt zal het bord niet zien, want het zit in een dode hoek. Er staat een verbodsbord parkeren, maar waar parkeerplaatsen zijn aangewezen mag dat nu eenmaal alsnog. Ik heb er op zich ook geen wild rijdende auto’s gezien. Dat is 10 meter verderop wel anders; wel eens geprobeerd met de fiets een zware snelle wagen vanaf links te trotseren? Daar, ja daar, zou je handhaving verwachten, daar is gevaarzetting, maar daar zien we niets.

Ik heb ooit een agent gevraagd of men op het weggetje naar de parkeergarage mocht rijden en het antwoord was: liever niet. Met andere woorden, men snapt zijn eigen werkomgeving ook niet. Dat heeft gevolgen. Inmiddels staat er een grote signaalwagen met het verbod en dat verbod wordt gerespecteerd. Het ligt dus kennelijk aan de communicatie vanuit de gemeente, niet aan de onwil van automobilisten. De gemeente heeft werk te doen in de interactie met de samenleving. Maar de intonatie waarmee de burgemeester onlangs met kritiek omging stemt zorgelijk’.

(P.Baak)