Lachgas in het verkeer leidt tot gevaarlijke situaties en ongelukken. Daarom is in opdracht van de politie een wetenschappelijk onderzoek gestart of de detectie van lachgas mogelijk is en op welke manier. Belangrijkste conclusie: het gebruik van lachgas is minstens een uur aantoonbaar in ademlucht en bloed en het effect op het rijgedrag houdt lang aan.
Recreatief lachgasgebruik is tot minstens 60 minuten na inhalatie meetbaar in ademlucht en bloed. Dit blijkt uit onderzoek in opdracht van de politie en uitgevoerd door de universiteit van Maastricht in samenwerking met TNO en het LUMC. Het onderzoek bevestigt dat de roes direct na recreatief lachgasgebruik de rijvaardigheid zo beïnvloedt dat het niet verantwoord is aan het verkeer deel te nemen. Daarnaast blijkt dat de gedragseffecten van lachgas na de initiële intense roes nog geruime tijd meetbaar blijven. Het is volgens TNO technisch haalbaar om hiervoor een meetinstrument te ontwikkelen.
Willem Woelders, portefeuillehouder drugs bij de politie: ,,Dit onderzoek toont aan dat je lachgas in ademlucht en bloed kunt aantonen en dat gebruik van lachgas in het verkeer de rijvaardigheid aantast. Iets wat wij in onze dagelijkse politiepraktijk al zagen bij veel verkeersongelukken. Ook biedt dit onderzoek een beginpunt om in de toekomst een meetinstrument te laten ontwikkelen waardoor we lachgasgebruik in het verkeer nog beter kunnen handhaven.”
Op dit moment is er nog geen meetmethode om lachgas in het lichaam aan te tonen in bijvoorbeeld uitgeademde lucht, bloed of speeksel. In dit onderzoek worden technieken genoemd die het meest geschikt zijn voor het detecteren van lachgas in uitgeademde lucht, bloed of speeksel in een handhaving- en opsporingscontext. Het vaststellen van een grenswaarde waarboven de invloed op de rijvaardigheid te groot is, was op basis van dit onderzoek niet mogelijk.
In het onderzoek zijn kansrijke meettechnieken getest en gevalideerd op toepasbaarheid. TNO-onderzoeker Dinesh: ,,We hebben in ons lab een aantal kansrijke detectietechnieken onderzocht. We konden daarmee tot minstens een uur nadat proefpersonen lachgas hadden geïnhaleerd het lachgas aantonen in hun ademlucht en bloed. Dat maakt het technisch haalbaar een meetinstrument voor opsporing en handhaving te ontwikkelen.”
Conclusies:
- Recreatief lachgasgebruik is tot minstens 60 minuten na inhalatie meetbaar in ademlucht en bloed,
- De resultaten tonen aan dat handhaving- en opsporingstoepassingen van recreatief lachgasgebruik in het verkeer technisch haalbaar is,
- De initiële roes direct na recreatief lachgasgebruik is onverenigbaar met een verantwoorde verkeersdeelname,
- De gedragseffecten van lachgas verdwijnen niet helemaal na de initiële intense roes die ervaren wordt tijdens en tot 1 minuut na inhalatie.
