De gemeente moet in de zogenoemde Omgevingsvisie een norm op nemen om groen in de gemeente veilig te stellen en niet ten offer te laten vallen aan andere ontwikkelingen zoals woningbouw, bedrijfsruimten of infrastructuur. Dat stellen de Stichting duurzaam Leidschendam-Voorburg en de AVN (Algemene vereniging voor natuurbescherming).

De gemeente kent wel talloze nota’s en beleidsplannen waarin het belang van groen en de bescherming ervan wordt betoond, in de praktijk blijkt dat groen toch telkens weer wordt geofferd ten behoeve van andere ruimtelijke ontwikkelingen die als dringender en dwingender worden beschouwd. Groen is eigenlijk een sluitpost, menen de stichting en AVN.

Als norm stellen beide organisaties de 3-30-300 regel voor: 3 bomen te zien vanuit elke woning; 30 procent bedekking door de bladerkroon van bomen; binnen 300 meter van elke woning een park. Ze erkennen echter dat die norm ‘erg ambitieus’ is en ‘vaak niet haalbaar’.

Als minimum grens stellen ze daarom 1-20-300 voor: één boom te zien vanuit elke woning, 20 procent bedekking door de bladerkroon van bomen; binnen 300 meter van elke woning een park. Deze minimumeis is wel haalbaar, aldus beide organisaties.

Een alternatief zou een norm kunnen zijn die zegt: 50 vierkante meter groen per woning. Dit dan ook gekoppeld aan een kwaliteitseis voor dat groen. Daarnaast moet nagedacht worden over een norm aan groen in particuliere tuinen waarbij het ‘verstenen’ van de tuin ‘bestraft’ zou moeten worden door een betaling aan de gemeente (bijvoorbeeld hogere rioolbelasting).

In de gemeente staan zo’n 87.000 bomen; 1,1 per inwoner. Dat is gelijk aan het landelijk gemiddelde. Er zijn wel minpunten zoals het bouwen in het groen, de geringe bedekking door de bladerkroon van bomen (28 procent) en de vele versteende plekken die leiden tot hittestress.