Wethouder Bianca Bremer roept woningzoekenden op zich te roeren. Zij moeten inwoners van Leidschendam-Voorburg die ageren tegen plannen om ergens in de gemeente woningen te gaan bouwen, duidelijk maken dat zij dat niet pikken. Dat ook zij, na jaren wachten, recht hebben op een woning.

Mevrouw Bremer plaatste haar oproep in een nieuwsbrief van haar eigen GBLV. Kennelijk vermoedt zij de tegenstanders van woningbouw in haar eigen kringen. In de gemeenteraad noch in een commissie van die raad, sprak zij gelijksoortige woorden. Net zo min als bij de lokale media.

De wethouder zit in het nauw. En een kat die in het nauw zit maakt zoals bekend rare sprongen. Als bestuurder dient mevrouw Bremer ervoor te zorgen dat er binnen zeven jaar 750 sociale woningen bij komen.

Daarnaast hebben B&W zichzelf opgelegd dat het totale aantal woningen in de gemeente tussen nu en 2040 met 5000 moet toenemen. Een toename die binnen de bebouwde kom gerealiseerd moet worden want er buiten bouwen mag niet meer van de provincie.

Bouwen binnen de bebouwde kom heet ‘verdichting’. Nu claimen B&W dat er (vrijwel) geen bouwgrond meer voorhanden is. En dat betekent dat ‘verdichting’ alleen door hoogbouw kan gaan plaatsvinden.

Op hoogbouw zitten omwonenden echter niet te wachten. Dus komt men in verzet. Zie de zaak van de jongerenflat Vlietweg 3. Uiteindelijk zal de Raad van State moeten gaan beslissen of die er kan komen. Een proces dat nog jaren kan aanslepen.

Op zoek naar schaarse bouwgrond stonden B&W toe dat aan de Van Ruysdaellaan 41-69 na sloop van de bestaande bouw, een veel groter complex teruggebouwd wordt. Ook hier is er verzet, ook al omdat de bouw plaats vindt in een groene zone die de gemeente juist zegt te willen beschermen. Ook deze zaak ligt bij de rechter.

Twee voorbeelden die kenmerkend zijn en tegelijk een waarschuwing voor toekomstige bouwplannen inhouden. ‘Men’ pikt het niet meer.

Bianca Bremer ontzegt niemand het recht op protest. Maar plaatst vraagtekens bij de motieven van degenen die in het geweer komen. Alleen is dat niet aan haar. De wethouder opereert immers zelf ook vanuit een bepaalde intentie, en schuwt daarbij niet de grenzen op te zoeken.

Zie de onderhandse verkoop van gemeentegrond om de bouw van de jongerenflat te kunnen realiseren en het gratis uitlenen van gemeentegrond aan aannemers die bouwprojecten in Klein Plaspoelpolder willen realiseren. Dat alles zonder openbare aanbestedingen, dus zonder concurrentie. En dat voor een liberale politica. De nood is kennelijk hoog gestegen.

Dat bleek overigens ook al bij de bouw van 222 recreatiewoningen op Vlietland. Daar beweert de wethouder dat die er hoe dan ook komen ook al zijn er nog genoeg juridische en financiële mogelijkheden de bouw in een natuur- en recreatiegebied tegen te houden. Maar dit terzijde.

Terug naar Bremers oproep aan de woningzoekenden. Mevrouw rept met geen woord over de wensen van die groep, namelijk goedkope huur- en koopwoningen. En die worden in de gemeente haast niet gebouwd. Bij de meeste bouwplannen gaat het om woningen in het dure segment. Zelfs de eerder door de gemeenteraad bepaalde maximum koopsom van 600.000 euro wordt ruim overschreden. Heel ruim. Een woning voor een miljoen of wat is eerder regel dan uitzondering.

Van de benodigde sociale woningbouw komt vrijwel niets terecht. Dat blijkt ook uit het feit dat de gemeente er niet in slaagt de taakstelling voor het leveren van (sociale) woningen aan statushouders (asielzoekers die mogen blijven) te realiseren.

Klem zit de gemeente ook bij het onderbrengen van asielzoekers. Ook voor hen is er geen (woon)ruimte. Terwijl de gemeente binnen een jaar toch 447 van hen aan huisvesting moet (ook dat is een taakstelling) helpen.

Bianca Bremer weet dit alles ook. Het is dan ook een wat goedkope psychologische truc om woningzoekenden op te roepen zich te laten horen. Daardoor wordt er echt geen woning meer gebouwd. Hoogstens betekent het wat verbale support voor Bremer zelf om haar imago als krachtige bouw-wethouder die wel wil maar niet kan, op te poetsen. Of, om in de woorden van haar voormalige partijgenoot Frank Rozenberg te blijven, in maart 2026 zijn er verkiezingen.

Tenslotte, wat de ontbrekende bouwgrond betreft: op het Raadhuis ligt al jaren een lijst met tientallen potentiële bouwlocaties op gemeentegrond. En als ontwikkelaars en aannemers er dan niet aan willen, wat let de gemeente op zelf een bouwafdeling op te zetten dan wel de eisen voor bebouwing van grond elders aan te scherpen? Ook rare sprongen misschien, maar wel sprongen die zoden aan de woningdijk zetten.