Mening
Burgermans Beleven (12)

Dus, ik hing even aan de lijn met Reinier van Zutphen om te vragen hoe het zit met die samenwerking en dat begrip tussen de burger en het bestuur. Zijn antwoord, ook op WNL op zondag, was kristalhelder. De kloof tussen burger en bestuur is ontstaan omdat de overheid niet naar de burger toekomt en zich niet verdiept in degenen die ze vertegenwoordigt.

Hoe kun je vanachter je bureau met een cocktail van partijideologieën een zorgpakket in elkaar flansen? En hoe kun je ook nog relevante verantwoordelijkheid dragen als je niet weet of het aansluit bij wat de samenleving verwacht?

Je kunt je afvragen of onze volksvertegenwoordigers(raadsleden) wel genoeg ruimte en tijd hebben om te doen wat de burgers van hen verlangen:

· Hebben ze op lokaal niveau wel tijd genoeg over naast hun dagtaak?

· Is er wel genoeg ondersteuning voor hen?

· Hebben ze niet meer oog voor hun partijstandpunten dan voor (integrale) lokale problemen?

· Zijn ze wel zichtbaar en representatief genoeg?

· Hoe zit het met terugkoppeling en samenwerking met de inwoners?

Zomaar wat vragen die in me opkomen als ik door mijn Burgermans-ogen kijk. Wat me opvalt bij mijn bezoekjes aan de speels genoemde eilandbewoners, is dat ze daar overtuigd zijn dat ze de juiste beslissingen nemen voor die 78.000 medebewoners. Vaak zonder dat er echt overeenstemming is met die medebewoners. Sterker nog, raadsbesluiten worden vaak genomen omdat een meerderheid van coalitiegenoten het college niet wil afvallen. De inwoner, zelfs als hij massaal vertegenwoordigd is door medestanders, trekt zeker in dat geval altijd aan het kortste eind.

Het rare en discutabele is dat inwoners, die de zorg voor hun maatschappelijke woning (lees leefomgeving in de brede zin des woords) tijdelijk hebben toevertrouwd aan op dat moment in hun ogen betrouwbare vertegenwoordigers via het stemhokje, geconfronteerd worden met ingrijpende verbouwingen waarover ze geen echte tot totaal geen inspraak hebben. De vertegenwoordiger claimt immers dat dit tot zijn taak en inzicht behoort!

De vragen zijn: ‘Claimt de volksvertegenwoordiger niet te vaak onterecht mandaat?’ En neemt hij niet te veel aanmatiging van de juiste kennis? Zit er niet juist enorm veel ervaringsdeskundigheid onder de inwoners en wordt dit niet ongelofelijk veel miskend? Vormen machtsgevoel en een zekere verhevenheid niet een te grote blokkade voor samenwerking en begrip tussen inwoners en stadsbestuur? Het gemeentebestuur heeft de bestuursrechter immers vrijwel altijd aan zijn zijde.

Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd, want ik moet nog een klusje in mijn woning doen waarover ik gelukkig alles te zeggen heb. Volgende keer maar weer verder.

(Burgermans, inwoner)

Socials

vlietnieuwsfacebookOp Facebook

vlietnieuwtwitter Op Twitter

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com